Οι Τραυματισμοί του Μεγάλου Αλεξάνδρου
κατά την διάρκεια
των πολεμικών επιχειρήσεων
--------------------------------------------------------------
Ο Αλέξανδρος πολεμούσε πάντα στην πρώτη γραμμή, κατά το Ομηρικό πολεμικό πρότυπο, ασκώντας την διοίκηση δια του παραδείγματος, παροτρύνοντας έτσι τους πάντες να δώσουν τον καλύτερο εαυτό τους.
Ποτέ δεν υπήρξε θεατής στις μάχες. Κάθε φορά μπορεί να ήταν και η τελευταία του φορά. Κάθε φορά διακινδύνευε όπως όλοι, να μην δει την δύση του ήλιου, να δειπνήσει στα ανάκτορα του ΄Αδη, όπως έλεγαν στην εποχή του, στην περίπτωση που πέθαινε κάποιος στην μάχη. Κάθε φορά όλοι έβλεπαν τις πλάτες του. Πρώτος μεταξύ των πρώτων στην διακινδύνευση του θανάτου. Το γεγονός ότι επέζησε σε τόσες φοβερές μάχες, μόνο στην θεία πρόνοια μπορεί να αποδοθεί και όχι στατιστικά. Στατιστικά είχε ελάχιστες πιθανότητες να επιζήσει, αν αναλογιστούμε ότι οι μάχες ήταν σώμα προς σώμα, σε μεγάλο πεδίο εμπλοκής μάχης με πολεμιστές, άλογα και όπλα παντός είδους.
1ος Τραυματισμός στην Κορυτσά της Βορείου Ηπείρου
-------------------------------------------------------------
Ο τραυματισμός αυτός του Αλεξάνδρου έλαβε χώρα πριν από την εκστρατεία στην Περσία, κατά την περίοδο των Επιχειρήσεων στην Χερσόνησο του Αίμου (Βαλκάνια), που έγιναν με σκοπό την κατοχύρωση και το σφράγισμα των βορείων συνόρων της αρχαίας Ελληνικής επικράτειας, από εχθρικές επιθέσεις όταν θα απουσίαζε από την Ελλάδα.
Στην θέση Πήλιον (συνωνυμία με το Πήλιο του Βόλου στον Νομό Μαγνησίας) ή Πέλλιον, στα περίχωρα της σημερινής Κορυτσάς στην Βόρειο ΄Ηπειρο, 5 περίπου χιλιόμετρα βορειοανατολικά της Πλιάσας, στο στενό Τσαγκάνι, ή κατ΄ άλλους ερευνητές στο φαράγγι του Λύκου (Gryke e Ujkut), όπου διέρχεται σήμερα το κανάλιVentrok της Μικρής Πρέσπας, στον λόφο Gorice, εκεί όπου ενώνονται ο Ventrok με τον ποταμό Δέβολη, ο Αλέξανδρος αντιμετώπισε τις ενωμένες δυνάμεις Ιλλυριών και Ταυλαντίων το έτος 335 π.Χ.
Ο Μέγας Αλέξανδρος πολεμώντας πάντα στην πρώτη γραμμή, δέχθηκε κατά την μάχη του Πελλίου ή Πηλίου χτύπημα από ρόπαλο στον λαιμό και ακόμη χτύπημα πέτρας στο κεφάλι. (1)
2ος Τραυματισμός στην μάχη του Γρανικού ποταμού
--------------------------------------------------------------
Ο τραυματισμός αυτός του Αλεξάνδρου έγινε κατά την διάρκεια της μάχης του Γρανικού ποταμού στις 22 Μαίου του 334 π.Χ. Ο Αλέξανδρος επικεφαλής του αγήματος ιππέων διαβαίνει τον Γρανικό ποταμό [που πήγαζε από τις κλιτύς του όρους Ίδης και εξέβαλε στην Προποντίδα,στο σημερινό Μπιγκατσάι πλησίον της Τροίας], ορμώντας πρώτος στο πυκνότερο τμήμα των εχθρών, στον πυρήνα της πλέον μαζικής συμπλοκής.
Είχε προηγηθεί η επίθεση της Απολλωνίας ΄Ιλης Ιππικού (που την ημέρα εκείνη είχε οριστεί ως Ίλη Πρώτης Εφόδου, ή ΄Ιλη Ηγεμονίας με βάσει τον κανονισμό της στρατιάς) με αρχηγό της τον Σωκράτη.
Κατά την διάρκεια αυτής της επέλασης συντρίφτηκε το ακόντιό του και ζήτησε άλλο από τον ιπποκόμο του. Αλλά και εκείνου είχε σπάσει το ακόντιο. Την ίδια στιγμή ο Δημάρατος από την Κόρινθο (οικογενειακός φίλος του Φιλίππου, του Αλεξάνδρου και της Ολυμπιάδος) του έδωσε το δικό του.
Οι επικεφαλής των Περσών με πρώτο τον Μιθριδάτη, ορμούν εναντίον του Αλεξάνδρου. Ο Μιθριδάτης τον κτυπάει με το ακόντιο στον ώμο, αλλά ο Αλέξανδρος τον σκοτώνει με το δόρυ του.
Στην συνέχεια ο αδελφός του νεκρού πλέον Μιθριδάτη, ο Ρισάκης, κτυπάει με το ξίφος του τον Αλέξανδρο στο κεφάλι. Η περικεφαλαία του Αλεξάνδρου κόβεται στα δύο και η λεπίδα του Ρισάκη αγγίζει – διαπερνά το δέρμα του μετώπου του Αλεξάνδρου. Ο Αλέξανδρος καρφώνει στο στήθος τον Ρισάκη με το δόρυ του και τον ρίχνει από το άλογο.
Την ίδια στιγμή όμως ένας άλλος πέρσης αρχηγός ο Σπιθριδράτης, έχει πλησιάσει τον Αλέξανδρο και έχοντας ανυψώσει το σπαθί του, ετοιμάζεται να τον αποκεφαλίσει. Παρεμβαίνει ο Κλείτος, ο επονομαζόμενος Μέλας και αποκόπτει το χέρι του Σπιθριδράτη, τον οποίο και φονεύει στην συνέχεια, σώζοντας έτσι τον Αλέξανδρο (σημ: η αδελφή του Κλείτου ήταν η τροφός του Αλέξανδρου). (2)
ΣΥΝΟΛΙΚΆ 9 ΦΟΡΈς ΤΡΑΥΜΑΤΊΣΘΕΙΚΕ Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΣΤΡΑΤΗΛΑΤΗΣ
...ΔΙΑΒΆΣΤΕ ΣΤΟΝ ΙΣΤΟΤΟΠΟ ΤΟΥΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ.
Πρέπει μετά βεβαιότητος να προδικάσουμε, ότι οι τραυματισμοί του Αλεξάνδρου θα πρέπει να ήταν περισσότεροι, από αυτούς που κατέγραψαν οι σύγχρονοί του συγγραφείς, αν σκεφθούμε ότι για 14 ολόκληρα χρόνια πολεμούσε πάντοτε στην πρώτη γραμμή και ότι αυτός ο συλλογισμός επιβεβαιώνεται έμμεσα από τον ίδιο τον Αλέξανδρο, στην ομιλία του στην πόλη της ΄Ωπιδος (30 χιλιόμετρα ανατολικά της σημερινής Βαγδάτης) τον Ιούλιο του 324 π.Χ. Η ομιλία του εκείνη είχε ως αφορμή την δεύτερη εξέγερση (μετά την πρώτη στον ΄Υφαση ποταμό, που ήδη αναφέραμε) - απείθεια του στρατού του, την οποία κατέστειλε βίαια. Στην ομιλία του εκείνη είπε μεταξύ των άλλων και τα ακόλουθα: « Και ποίος από εσάς ισχυρίζεται, πως κοπίασε για μένα περισσότερο από όσο εγώ για εκείνον; Όποιος λοιπόν από εσάς έχει τραύματα, να γδυθεί να τα δείξει και εγώ θα δείξω τα δικά μου τραύματα ένα-ένα !! Μα μήπως υπάρχει μέρος του σώματός μου μπροστά, που να μην έχει πληγωθεί; Δεν υπάρχουν όπλα χειρός ή όπλα παντός είδους, σημάδια των οποίων να μην φέρω επάνω μου !! Από μηχανήματα και από πέτρες, σε πολλά σημεία του σώματός μου έχω τραυματισθεί για εσάς και για την δόξα σας, και για τον πλούτο σας, και σας οδηγώ πάντοτε νικητές δια μέσου κάθε γης και θαλάσσης, και δια μέσου όλων των πεδιάδων, των ποταμών και των βουνών » !! (20) Αυτός ήταν ο αιώνιος στρατιώτης Αλέξανδρος του Φιλίππου. Ο ηγέτης που μοίρασε το φαγητό του και τις ταλαιπωρίες με τους απλούς στρατιώτες του, που τους μεταμόρφωσε σε πολλούς μικρούς Αλέξανδρους. |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου