ΤΙ ΛΕΝΕ ΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΟΡΦΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΧΕΙΡΩΝΑ

Η Ιστορία της Μαγνησίας Πήλιο Κενταυροι - Video Dailymotion

► 2:42► 2:42

www.dailymotion.com/.../xcjvr9_η-ιστορία-της-μαγ...‎

12 Μαρ 2010

Ιστορία ΜαγνησίαΗ Μαγνησία είναι από τις πρώτες περιοχές του Ελλαδικού χώρου που ... 

 

ΤΙ ΛΕΝΕ ΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΟΡΦΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΧΕΙΡΩΝΑ

 

Ο Ορφέας αναφέρει τον Κένταυρο Χείρωνα σαν σύγχρονό του, καθ' όσον συναντήθηκαν στο Πήλιο. Σαφώς λοιπόν η περιγραφή  του Ορφέα είναι η μοναδική ιστορική μαρτυρία που μπορεί να αποκαλύψει την γεωγραφική θέση της Σπηλιάς του Κενταύρου Χείρωνα. Ότι έχει γραφτεί για τον Χείρωνα και τη σπηλιά του, από μεταγενέστερους συγγραφείς εμπεριέχει αναμφισβήτητα ιστορικές και γεωγραφικές ανακρίβειες. Αυτά που έχουν γραφτεί για  τους Κενταύρους, ότι ήταν δηλαδή μυθολογικά τέρατα , είναι φυσικά στη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας και των δεισιδαιμονιών που επικρατούσαν στους απλοϊκούς ανθρώπους. Μόνο αυτά που έγραψε ο μέγιστος Ορφέας ανταποκρίνονται στην αλήθεια, γιατί απλούστατα μόνο αυτός περιέγραψε τη φυλή των Κενταύρων που έζησαν την ίδια ακριβώς εποχή με αυτόν.  Φυσικά ο Ορφέας περιέγραψε συμπεριφορές ανθρώπων και όχι παράξενων όντων που ήταν μισοί άνθρωποι και μισοί άλογο. Αυτό σε καμία περίπτωση δεν προκύπτει από τα Ορφικά Κείμενα, αλλά δυστυχώς οι παρερμηνείες στο αρχαίο κείμενο οφείλονται αποκλειστικά στην αδυναμία των εκάστοτε μεταφραστών που δεν μπόρεσαν να καταλάβουν και να ερμηνεύσουν σωστά τα ρητορικά σχήματα ενός μεγάλου γλωσσοπλάστη όπως ο Ορφέας. Δυστυχώς δεν γνωρίζω για ποιο λόγο τα Ορφικά αριστουργήματα θεωρούνται από τους ιστορικούς και τους αρχαιολόγους σαν παραμύθια. Φιλοδοξώ με την έρευνα μου να ανατρέψω άπαξ και δια παντός το τεράστιο αυτό λάθος.

Οι Αργοναύτες, την νύχτα άναψαν φωτιές στη παραλία του Αναύρου, έφαγαν, ήπιαν και γλέντησαν με τη ψυχή τους. Άρα όταν την επομένη σηκώθηκαν, καθέλκυσαν την Αργώ, φόρτωσαν τα πράγματά τους και αναχώρησαν από την Ιωλκό , αποκλείεται να ήταν άγρια χαράματα, ούτε φυσικά και μεσημέρι. Η λογική λέει ότι ξεκίνησαν γύρω στις 8-9 για να έχουν όλη την ημέρα μπροστά τους. Ο ήλιος ανέτειλε στις 7.20 και έδυσε στις 5.20 καθ' όσον ήταν αρχές Δεκεμβρίου του έτους 1870 π.Χ.. Μετά από  κωπηλασία κάποιων ωρών, έφτασαν το μεσημέρι στο πρώτο λιμάνι στον Παγασητικό και αφού έδεσαν την Αργώ, κατέβηκαν με ξύλινη σκάλα από το πλοίο στην αποβάθρα και κατευθύνθηκαν στην παραλία όπου ξάπλωσαν να ξεκουραστούν. Τότε ο Πηλέας παρακάλεσε τους συντρόφους του να ανέβουν στο ιερό βουνό του Πηλίου, όπου ο δικαιότατος των Κένταυρων, ο σοφός Χείρωνας, δίδασκε το μικρό του γιο, τον Αχιλλέα.

Μέσα από τα αρχαία κείμενα προσδιόρισα με ακρίβεια αυτό που στην τοπογραφία αποκαλούμε «Οδοιπορικό Σκαρίφημα».

Μάλιστα βρήκα και 5 φυσικά χαρακτηριστικά της σπηλιάς που κυριολεκτικά την «φωτογράφιζαν» και την έκαναν μοναδική. Τέτοια σπηλιά, αν υπήρχε μέχρι σήμερα ανέπαφη, θα μπορούσα να την ξεχωρίσω  πανεύκολα ανάμεσα από χίλιες παρόμοιες σπηλιές της περιοχής.

Τα Αργοναυτικά του Ορφέα αναφέρουν ότι η πρώτη στάση των Αργοναυτών μετά την αναχώρηση από την Ιωλκό, έγινε σε κάποιο λιμάνι του Παγασητικού Κόλπου, στο οποίο βρισκόταν και η σπηλιά του Κενταύρου Χείρωνα.

Την απόσταση αυτή με δεδομένο ότι ξεκίνησαν από τη  Ιωλκό στις 8-9 το πρωί και έφτασαν στην περιοχή του Πηλίου κατά τις 13-14 το μεσημέρι, την προσδιόρισα 30 με 35 χιλιόμετρα από το σημερινό Βόλο, στην ευρύτερη περιοχή της Μηλίνας.

Αναζήτησα τότε τον Δήμαρχο Σηπιάδος κ.Σταμάτη Βακούλα -στην δικαιοδοσία του οποίου ανήκει και η Μηλίνα- και του περιέγραψα με λεπτομέρεια από το τηλέφωνο τα χαρακτηριστικά της σπηλιάς που έψαχνα στην ευρύτερη περιοχή της παραλίας της Μηλίνας. Του άφησα περιθώριο τρεις μήνες και επικοινώνησα μαζί του στις αρχές Σεπτεμβρίου.

Μου ανέφερε ότι είχαν βρει αρκετές σπηλιές, άλλες μικρές, άλλες μεγαλύτερες στην παραλία της Μηλίνας, που όμως δεν ταίριαζαν με την θέση που τους είχα αναφέρει.

Υπήρχε όμως «κάποια» που ταίριαζε απόλυτα με την περιγραφή που του είχα δώσει.

Κατάλαβα τότε ότι αυτή η «κάποια» ήταν πιθανότατα η σπηλιά του Κενταύρου Χείρωνα, πράγμα που θα επιβεβαίωνα με επιτόπια έρευνα.

 

Η ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ ΤΗΣ ΣΠΗΛΙΑΣ ΤΟΥ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥ ΧΕΙΡΩΝΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 4000 ΧΡΟΝΙΑ. Η ΒΑΘΟΣΠΗΛΙΑ ΤΗΣ ΜΗΛΙΝΑΣ

 

Στις 21 Σεπτεμβρίου φτάσαμε μαζί με τη σύζυγό μου στο Λαύκο την πρωτεύουσα του δήμου Σηπιάδος στο νότιο Πήλιο.
Κατευθυνθήκαμε στο Δημαρχείο όπου μας υποδέχτηκαν εγκάρδια ο Δήμαρχος Σταμάτης Βακούλας και ο Αντιδήμαρχος Παναγιώτης Παναγιώτου, με τους οποίους είχα τηλεφωνική επικοινωνία για τρεις μήνες.

Ο αντιδήμαρχος που είχε επιφορτιστεί με την έρευνα για την εύρεση σπηλιών που να έχει τα χαρακτηριστικά που του είχα δώσει, ρωτούσε συνεχώς τους παλιούς βοσκούς και τους παλιούς γεωργούς της περιοχής μήπως ήξεραν κάποια σπηλιά που να αξίζει το κόπο να την δει κάποιος.

Αφού πέρασαν κάποια λεπτά για να γνωριστούμε λίγο καλύτερα-ήταν η πρώτη προσωπική επαφή- η συζήτηση έφτασε στην κρίσιμη ερώτηση:

Που είναι αυτή η  «κάποια» που μου είπατε τηλεφωνικά ότι έχετε βρει;

Το λόγο τότε πήρε ο αντιδήμαρχος που την βρήκε.

Μου ανέφερε ότι είχε βρει μια σπηλιά πολύ σημαντική. Μια σπηλιά που την γνώριζαν ελάχιστοι κάτοικοι παρ' όλο που βρίσκεται κοντά σε κατοικημένη περιοχή.

Τα στοιχεία έμοιαζαν συγκλονιστικά. Με έπιασε τέτοιο δέος και συγκίνηση ,που δεν μπορούσα να περιμένω ούτε δευτερόλεπτο. Παρ' όλο που έβρεχε ασταμάτητα , αποφάσισα να πάω στη σπηλιά αμέσως. Δεν άντεχα σε καμία περίπτωση να την επισκεφτώ την επόμενη ημέρα το πρωί, όπως ήταν η αρχική πρόταση.

Ξεκινήσαμε οι τέσσερις μας, η σύζυγός μου ,ο δήμαρχος και ο αντιδήμαρχος και εγώ.
Μετά από μισή ώρα ταξίδι, σταματήσαμε σε ένα μικρό ξέφωτο .Ξεκινήσαμε ανάβαση σε ανηφορικό μονοπάτι ,και σε λίγο φτάσαμε σε ένα πλάτωμα, μπροστά στη σπηλιά. Η σπηλιά φαινόταν σε καλή κατάσταση. Μέρος της οροφής βέβαια είχε καταπέσει, όμως η ζημιά ήταν σχετικά μικρή. Παρατηρήσαμε όλοι μας με τρομερή έκπληξη ότι στη σπηλιά παρόλο που έξω έβρεχε και δεν υπήρχε ήλιος ούτε για δείγμα, υπήρχε άπλετο φως!!! Παρατηρήσαμε επίσης ότι το άνοιγμα στην οροφή, που πιθανότατα έχει διαβρωθεί από τον χρόνο, δεν προκαλούσε κανένα πρόβλημα στους ενοίκους της σπηλιάς!!!

Δηλαδή έβρεχε αλλά η σπηλιά έχει τέτοια διάταξη , που υπάρχουν σημεία απόλυτα προστατευμένα από τη βροχή ακόμη και με τρύπα στην οροφή της!!!

Οι παλιοί κάτοικοι  ανέφεραν στον αντιδήμαρχο ότι κάποτε η σπηλιά είχε επίπεδο δάπεδο!!! Σήμερα βέβαια κάτω στο πάτωμα υπάρχουν σκόρπιες πολλές πέτρες λαξευμένες, που προδίδουν ανθρώπινο έργο. Φυσικά κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί πόσο παλιές είναι αυτές οι πέτρες. Επίσης δεν μπορεί να πει κάποιος αν οι πέτρες αυτές κάποτε αποτελούσαν τοίχους που χώριζαν τη σπηλιά σε διαμερίσματα. Πιθανολογώ ότι και την εποχή του Χείρωνα, ο χώρος δεν θα ήταν ενιαίος, αλλά θα ήταν χωρισμένος σε διαμερίσματα. Φυσικά οι πέτρες αυτές μπορεί να είναι και νεώτερες-δεν μπορώ να πω πόσο- αφού λογικά μια τέτοια τρομερή σπηλιά θα έχει φιλοξενήσει πολλές εκατοντάδες ανθρώπων από την αρχαία εποχή μέχρι σήμερα!!!

Εξετάζοντας προσεκτικά τα τοιχώματα της σπηλιάς, παρατήρησα ότι δεν υπήρχαν καρστικά φαινόμενα. Το περιβάλλον ήταν εντελώς ξηρό, χωρίς καθόλου υγρασία, άρα ιδανικό για να μένουν μέσα άνθρωποι!!!

Κατέληξα λοιπόν στο συμπέρασμα ότι ήταν αδύνατο να διανοιχτεί τέτοια σπηλιά από άνθρωπο. Φυσικά αυτό το  επιβεβαίωσα  με μια γρήγορη ματιά περιμετρικά της σπηλιάς ,ερευνώντας σε ύψος δύο μέτρων και πάνω και μέχρι την οροφή. Παρατήρησα ότι οι τοίχοι είναι λείοι, πράγμα που αποκλείει να τους λείανε ανθρώπινο χέρι, καθ' όσον δεν διέκρινα στους τοίχους σμίλευμα των βράχων.

Λογικά μικρή επέμβαση των ενοίκων θα έγινε στη σπηλιά στα σημεία περιμετρικά και σχετικά κοντά στο πάτωμα, αφού τυχόν αιχμηρές προεξοχές της σπηλιάς θα μπορούσαν  να προκαλέσουν τραυματισμό.

Φυσικά η μισή ώρα που παραμείναμε μέσα στη σπηλιά δεν μου επέτρεψε ενδελεχή της έρευνα αφού ο σκοπός για τον οποίο βρέθηκα στο Πήλιο ήταν να επιβεβαιώσω την ύπαρξη της  και όχι να την εξερευνήσω. Εξ' άλλου αυτό είναι έργο αρχαιολόγων και όχι δικό μου.

Την περιοχή που βρίσκεται η σπηλιά αυτή -και την οποία  σχεδόν αγνοούσαν όλοι σχεδόν οι κάτοικοι της Μηλίνας παρ' όλο που βρίσκεται μόνο 500 μέτρια βόρεια του χωριού και κοντά στην παραλία - οι ντόπιοι την ονομάζουν Βαθοσπηλιά, εξ' αιτίας φυσικά της τρομερής σπηλιάς που βρίσκεται βαθιά μέσα στη γη όπως μαρτυρά και η ετυμολογία της λέξης.

Απέδειξα ότι ο Ορφέας που έλαβε μέρος στην Αργοναυτική εκστρατεία, περιέγραφε με απίστευτο ρεαλισμό αυτά που έβλεπε κατά τη διάρκεια του μεγάλου ταξιδιού. Συνεπώς είχα την ελπίδα ότι αφού αυτός επισκέφτηκε την Σπηλιά του Κενταύρου Χείρωνα στο Πήλιο, δηλαδή υπαρκτή περιοχή,  ότι θα μπορούσα με επιμονή και επιμονή να την ανακαλύψω και να την επισκεφτώ και εγώ.

Και έφτασε η ιστορική ημέρα της 21^ης Σεπτεμβρίου του έτους 2007, όπου ένα μεγάλο όνειρό μου έγινε πραγματικότητα.

Απόδειξα ότι οι Κένταυροι δεν ήταν μυθολογικά τέρατα, αλλά απλούστατα επαγγελματίες έφιπποι βοσκοί που «κέντριζαν» τους ταύρους, τους αρχηγούς των κοπαδιών, οδηγώντας τα βόδια στα βοσκοτόπια.

Την μυθολογία της πατρίδας μας οφείλουν να την μάθουν  όλοι οι Έλληνες και να μην την θεωρούν πλέον  παραμύθι. Και η έρευνα μου βάζει ένα τεράστιο λίθο προς αυτήν την κατεύθυνση.

Πιθανολογώ ότι τη συγκεκριμένη σπηλιά την γνωρίζουν κάποιοι παλιοί κάτοικοι της περιοχής   χωρίς βέβαια να της αποδίδουν την τεράστια σημασία που της αξίζει. Ποτέ και σε κανένα δεν είχε περάσει από το μυαλό ότι αυτή η εγκαταλελειμμένη σπηλιά, η Βαθοσπηλιά της Μηλίνας, ήταν η Σπηλιά του Κενταύρου Χείρωνα, αφού άπαντες, ιστορικοί και μη, θεωρούσαν και θεωρούν τους Κενταύρους, ανύπαρκτα Μυθολογικά τέρατα. 

 

H είσοδος της σπηλιάς κρυμμένη από ροδιές και σχεδόν αόρατη. Τέσσερις μήνες την έψαχνε ο αντιδήμαρχος Σηπιάδος, ρωτώντας τους κατοίκους της περιοχής. Η σπηλιά βρισκόταν λίγο έξω από τη Μηλίνα και κανείς σχεδόν δεν γνώριζε την ύπαρξή της

O αντιδήμαρχος Σηπιάδος Παναγιώτης Παναγιώτου στην αυλή της σπηλιάς κατά την πρώτη επίσκεψή μας στις 21-09-07

Το εσωτερικό της τεράστιας σπηλιάς με την Ανεζίνα κατά την πρώτη επίσκεψή μας στις 21-09-07. Μπορεί κανείς να διαπιστώσει το μέγεθος της σπηλιάς αν το συγκρίνει με το πόσο μικρή φαίνεται η Ανεζίνα.

Ο Δήμαρχος Σηπιάδος Σταμάτης Βακούλας , στο εσωτερικό της σπηλιάς κατά την πρώτη επίσκεψη της 21-03-07. Του οφείλω την ανακάλυψη της Σπηλιάς του Κένταυρου Χείρωνα, γιατί όταν τον πήρα τηλέφωνο το Μάιο του 2007 για να του πω ότι έχω εντοπίσει από αρχαία κείμενα την Σπηλιά στην ευρύτερη περιοχή της δικαιοδοσίας του , δεν μου έκλεισε κατάμουτρα το τηλέφωνο, ούτε με πέρασε για κάποιο "τρελλό" που νομίζει ότι κάτι βρήκε, αλλά με πίστεψε και δικαιώθηκε.

Η σύζυγός μου Ανεζίνα στο εσωτερικό της σπηλιάς του Κένταυρου Χείρωνα, πολύτιμη αρωγός στην μεγάλη αυτή έρευνά μου, στις 21-03-08

Γιάννης Μεγρέμης & Σωτήρης Σοφιάς, λίγο μετά την έξοδο από τη σπηλιά στις 21-3-2008

 

Παναγιώτης Παναγιώτου( στο βάθος αριστερά, αντιδήμαρχος Σηπιάδος), Γιάννης Μεγρέμης, Σωτήρης Σοφιάς και Κώστας Βουζαξάκης( αρχαιολόγος από την εφορεία Βόλου) συζητούν με τον δήμαρχο Σηπιάδος Σταμάτη Βακούλα που στη φωτό βρίσκεται πίσω από το Γιάννη.Λίγο πριν την οριστική αποχώρηση από την περιοχή στις 21-03-08.

 

Στις 21-03-08, βγαίνοντας από τη σπηλιά. Στο προαύλιο της Σπηλιάς με θέα το λιμανάκι όπου το Δεκέμβριο του 1870 π.Χ. οι Αργοναύτες σταμάτησαν για να επισκεφτεί ο Πηλέας τον γιό του Αχιλλέα που δίδασκε ο Χείρων.

Στις 21-03-08 και ώρα 12.00 π.μ. Στο εσωτερικό της σπηλιάς μαζί με τους αρχαιολόγους (ακριβώς πίσω μου ο αρχαιολόγος Τάσος Σύρρος από την ΕΠΣΒΕ ) και τον αντιδήμαρχο Σηπιάδος (δεξιά)

Η ακριβής θέση της σπηλιάς τοποθετημένη στο χάρτη 1:50000 της ΓΥΣ ( Φ.Χ. Αργαλαστή) και το μικρό λιμάνι όπου έκαναν την πρώτη στάση οι Αργοναύτες.

 

Η ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ ΤΗΣ ΣΠΗΛΙΑΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 4000 ΧΡΟΝΙΑ ΔΙΚΑΙΩΝΕΙ ΤΗΝ ΕΡΕΥΝΑ 4 ΧΡΟΝΩΝ ΠΑΝΩ ΣΤΑ ΟΡΦΙΚΑ!!!

  

Στις 21 Σεπτεμβρίου του 2007 μαζί με τη σύζυγό μου Ανεζίνα, τον Δήμαρχο Σηπιάδας Σταμάτη Βακούλα και τον αντιδήμαρχο Παναγιώτη Παναγιώτου μπήκαμε σε ένα μνημείο του αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού. Την περίφημη σπηλιά του Κένταυρου Χείρωνα.
Την προσδιόρισα ακριβώς μέσα από τα αρχαία Ορφικά κείμενα και πήγα και την επισκέφτηκα.
Στις 21 Μαρτίου 2008, μεταβήκαμε πάλι με κλιμάκιο αρχαιολόγων από την ΕΠΣΒΕ(Σύρρος Τάσος) και την εφορεία Βόλου(Βουζαξάκης Κώστας) για να τους υποδείξω τη θέση της σπηλιάς. Φυσικά θα χρειαστεί να την εξερευνήσουν από τη δική τους σκοπιά. Την σπηλιά είχαν προσπαθήσει να την εντοπίσουν και πριν από λίγο καιρό χωρίς επιτυχία με τη βοήθεια κάποιου αγροφύλακα , όπως με πληροφόρησε ο αρχαιολόγος Κώστας Βουζαξάκης. Αλλά και να την έβρισκαν , αποκλείεται να τους περνούσε από το μυαλό η μοναδικότητα αυτής της σπηλιάς. Το πολύ-πολύ να έμπαιναν μέσα σε μιά σπηλιά από τις εκατοντάδες που υπάρχουν στο Πήλιο.
Λίγες εκατοντάδες μέτρα βόρεια της Μηλίνας πάνω στο δρόμο που συνδέει τη Μηλίνα με το Χόρτο, βρίσκεται ένα απίστευτο μνημείο του Ελληνικού αλλά και του παγκόσμιου πολιτισμού. Η Σπηλιά του Κένταυρου Χείρωνα, η Βαθοσπηλιά όπως την λένε οι ντόπιοι, οι οποίοι δυστυχώς αγνοούν ότι η εγκαταλελειμμένη σήμερα σπηλιά κουβαλάει ιστορία πλέον των 4000 ετών, αφού πιθανολογώ ότι μια τέτοια τρομερή σπηλιά θα είχε σίγουρα κατοικηθεί από τη λίθινη εποχή. Εδώ έζησε ο σοφός Κένταυρος Χείρωνας, εδώ γαλουχήθηκε ο Αχιλλέας, ο μεγάλος ήρωας της Τροίας. Έδώ έκαναν την πρώτη τους στάση ο Ιάσωνας, ο Ηρακλής και οι υπόλοιποι Αργοναύτες καθ’ οδόν προς την Κολχίδα.
Εδώ πάτησε το πόδι του ο μεγαλύτερος Έλληνας όλων των εποχών: Ο θεϊκός Ορφέας ο Θράκας. 22 ΜΑΡΤΊΟΥ 2008