Η ναυτική παράδοση των Ελλήνων ένας δρόμος ποικίλων ανταλλαγών με τους άλλους ανθρώπους, «το ταξίδι στη χώρα των θαυμάτων με μόνη πυξίδα το νυχτερινό χάρτη των άστρων

Μύθος και πραγματικότητα εμπλέκονται στενά. Ναυάγια, πολεμικές συγκρούσεις, διακίνηση εμπορευμάτων, μυθολογικές σκηνές, μεταφυσικά δρώμενα είναι τα θέματα που σχετίζονται με τις παραστάσεις των πλοίων στο ταξίδι του χρόνου στους πολιτισμούς που αναπτύχθηκαν στον αιγιακό χώρο. Η ναυτική παράδοση των Ελλήνων έκανε πολλούς όπως τον Ηρόδοτο, τον Πλάτωνα, το Σόλωνα, τον Αισχύλο να ταξιδέψουν σε μέρη απομακρυσμένα. Και τελικά η ελληνική θάλασσα αποδείχθηκε ότι δεν είναι μόνο ένας τόπος αλιείας αλλά ένας δρόμος ποικίλων ανταλλαγών με τους άλλους ανθρώπους, «το ταξίδι στη χώρα των θαυμάτων με μόνη πυξίδα το νυχτερινό χάρτη των άστρων

 Τα πλοία ανήκουν στην κατηγορία των τεχνοκατασκευασμάτων ενός πολιτισμού και μάλιστα στην κατηγορία των τεχνημικών αντικειμένων, εφόσον έχουν ως πρωταρχική λειτουργία την άμεση αντιμετώπιση του φυσικού περιβάλλοντος. Δεδομένου ότι ο πολιτισμός είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο, αφού χωρίς κοινωνική συγκρότηση δεν είναι νοητή καμιάς μορφής πολιτιστική δημιουργία, τότε και τα αντικείμενα που απαρτίζουν τον υλικό πολιτισμό σχετίζονται με κοινωνικές δομές και, επομένως, πρέπει να εξετάζονται ως προϊόντα κοινωνικής παραγωγής περισσότερο παρά ως ατομική δημιουργία. Άλλωστε η τεχνογνωσία που απαιτείται για την κατασκευή πλοίων προϋποθέτει την αξιοποίηση γνώσεων που είχαν αποκτηθεί από διάφορες κοινωνικές ομάδες. Από την άλλη, η ανάπτυξη της ναυσιπλοΐας απαιτεί και την ύπαρξη ενός κατάλληλου πλαισίου οικονομικών, κοινωνικών και πολιτικών συνθηκών. Επομένως και τα πλοία πρέπει να αντιμετωπίζονται ως κοινωνικά προϊόντα των πολιτισμών στα πλαίσια των οποίων αναπτύχθηκαν, και οποιαδήποτε  προσέγγιση τους προϋποθέτει την ένταξή τους σε κοινωνικά, οικονομικά και πολιτικά συμφραζόμενα.