Οι αποικίες στην αρχαιότητα ήταν πόλεις-κράτη που ιδρύονταν από μια μητρόπολη. Ο όρος “μητρόπολις” προέρχεται από την αρχαία Ελλάδα στην οποία και λάμβανε την σύγχρονη έννοια του Κράτους, του μητρικού κράτους που διατηρούσε την ανώτατη νομοθετική εξουσία.
Στην αρχαία Ελλάδα, αποικίες ιδρύονταν μερικές φορές από πολιτικούς που είχαν χάσει την πολιτική μάχη και έπρεπε να εγκαταλείψουν την πόλη τους, δηλαδή ακούσια. Πολλές φορές όμως οι αποικίες ήταν αποτέλεσμα του υπερπληθυσμού, αφού ανακούφιζαν τον υπόλοιπο πληθυσμό και αυτές ήταν οι εκούσιες αποικίες. Κατά κύριο λόγο οι τελευταίες δημιουργούνταν προκειμένου να εξασφαλίσουν οι “μητροπόλεις κράτη” φυσικούς πόρους και καλές σχέσεις με ξένα κράτη. Έτσι καλές σχέσεις διατηρούνταν μόνο μεταξύ μητροπόλων και εκούσιων αποικιών.
Υπήρξαν όμως και περιπτώσεις δημιουργίας αποικιών λόγω φυγής μετά από εισβολή εχθρού κατακτητού, σ΄ αυτές τις περιπτώσεις οι νέες εγκαταστάσεις δεν αποτελούσαν αποικίες ούτε οι κάτοικοι αυτών διατηρούσαν στη συνέχεια καλές σχέσεις με τους κατακτητές που τους εξεδίωξαν. Ομοίως δεν θεωρούνταν αποικίες εκείνες που δημιουργούνταν από μετοικεσία λόγω εμφυλίου πολέμου ή διενέξεων.
Οι ιστορικοί διακρίνουν δύο ιστορικές περιόδους ελληνικού αποικισμού, των οποίων όμως είχαν προηγηθεί δύο μυθικοί αποικισμοί μετά το Κατακλυσμό του Δευκαλίωνα. Η μία ήταν αμέσως μετά τον Τρωικό Πόλεμο που ανάγεται στη περίοδο μεταξύ του 12ου και 10ου αιώνα π.Χ.. και η δεύτερη μεταξύ του 8ου και 7ου αιώνα π.Χ.. Οι περισσότερες όμως ελληνικές πόλεις-κράτη άρχισαν να ιδρύουν αποικίες περί το 800 π.Χ.. Συνηθιζόταν μάλιστα για τις εκούσιες αποικίες, πριν από κάθε αποστολή να ζητάει η πόλη-κράτος χρησμό από κάποιο μαντείο.
πηγή: Wikipedia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου