Μετά από μικρή εκπαίδευση στο ΜΕΤΣΟΒΟ και με διοικητή τον ταγματάρχη Ι. ΠΑΠΑΡΡΟΔΟΥ πρωταθλητή Ελλάδος στο σκι, προωθούνται στην πρώτη γραμμή των επιχειρήσεων και χρησιμεύουν σαν ορεινοί καταδρομείς, ανιχνευτές και αγγελιοφόροι, εμπλεκόμενοι σε διάφορες μάχες..

... "Το Βουνό"  ήταν το περιοδικό του Ελληνικού Ορειβατικού Συνδέσμου ...
ο ΕΟΣ φιλοξενούσε τότε όλους όσοι αγαπούσαν το βουνό (ορειβάτες, σκιέρ, πεζοπόρους, εκδρομείς, φυσιολάτρες) - χωρίς να υπάρχει καμμία διάκριση ................



"... και ενώ ο Σύλλογος σφύζει από ζωή και δράση έρχεται ο πόλεμος του 1940 και ανακόπτει την πορεία του. Στρατεύονται αρκετά μέλη του και έξι από αυτούς, που γνωρίζουν σκι κατατάσσονται στο νεοσύστατο ΤΑΓΜΑ ΧΙΟΝΟΔΡΟΜΩΝ. Μετά από μικρή εκπαίδευση στο ΜΕΤΣΟΒΟ και με διοικητή τον ταγματάρχη Ι. ΠΑΠΑΡΡΟΔΟΥ πρωταθλητή Ελλάδος στο σκι, προωθούνται στην πρώτη γραμμή των επιχειρήσεων και χρησιμεύουν σαν ορεινοί καταδρομείς, ανιχνευτές και αγγελιοφόροι, εμπλεκόμενοι σε διάφορες μάχες..

Αυτοί ήσαν: ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ, ανθυπολοχαγός ΙΩΑΝ. ΤΑΣΣΟΠΟΥΛΟΣ, λοχίας και οι οπλίτες ΒΑΣΙΛΗΣ και ΑΛΕΚΟΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ, ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΓΚΕΛΑΡΗΣ, ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΣΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΣ και ΣΠΥΡΟΣ ΤΣΙΚΛΗΤΗΡΑΣ ( εθελοντής).

Τα υπόλοιπα μέλη του Συλλόγου προσφέρουν τα σκι τους, που στέλνονται στο μέτωπο για τις ανάγκες του Τάγματος Χιονοδρόμων ......"

(από τον ΕΟΣ Πάτρας)

" ...  Το Δεκέμβριο του 1940, στα "Παραραπήγματα" (Α' Σύνταγμα πεζικού), όπου σήμερα είναι η Αμερικανική Πρεσβεία και το Μέγαρο Μουσικής, τότε δε οι Στρατώνες που βιαστικά συγκροτούσαμε και εξοπλίζαμε το νεογέννητο Τάγμα συγκεντρώνοντας όλους τους στρατευμένους χιονοδρόμους από τις μονάδες που υπηρετούσαν, φθάνει ένα πρωί από το Μέτωπο ο Διοικητής μας Ιωάννης Παπαρρόδου, μόνιμος ταγματάρχης, Πανελληνιονίκης στους δρόμους αντοχής της χιονοδρομίας, ιδρυτής και αντιπρόεδρος του ΕΟΣ. Αθηνών, με υπασπιστή του τον επίσης Πανελληνιονίκη καταβάσεων Γεώργιο Δημητριάδη, και αποφασίζει να επιθεωρήσει την αποθήκη με τον "καινοφανή" εξοπλισμό μας, ακολουθούμενος από το Δημητριάδη και μένα, που ανεπίσημα με έχει διορίσει βοηθό του, μια και την προηγουμένη διετία είχαμε αναπτύξει ιδιαίτερη γνωριμία όταν γυμναζόμαστε μαζί στους δρόμους αντοχής όπου με πήγαινε πάντοτε με μοτοσικλέτα του.

Αποθηκάριος είναι ο Τέλης Πατάρας, επίσης Πανελληνιονίκης κωπηλασίας, με βοηθό του τον έως τότε άγνωστο μας Γεώργιο Καμποσιώρα του ΕΟΣ Σερρών, έναν συμπαθέστατο, πάντα εύθυμο και χωρατατζή εύσωμο άντρα όπως και ο Πατάρας, που λόγω της σωματικής τους διάπλασης τους είχαν διαλέξει για τις αποθήκες. Κάποια στιγμή που ο Παταρας συζητάει με το Δημητριάδη, γυρίζει ο Διοικητής στον Καμποσιώρα και δείχνοντάς του τους υπνόσακους τον ρωτάει:

- Τι είναι αυτά τα δέματα;

- Να ... είναι αυτά ... πώς τα λένε ... (ο Καμποσιώρας, ο οποίος αγνοεί εντελώς τη γλώσσα του Αμλετ, προσπαθεί μάταια να αρθρώσει εκείνη την περίεργη Εγγλέζικη λέξη "Sleeping bag" που έχει ακούσει).

- Τι "πώς τα λένε", παιδί μου. Δεν ξέρεις τι έχουν μέσα;

- Μάλιστα, κύριε Διοικητά ... Είναι αυτές οι "Σλου ... Σουλου ... Σουλουμπάμιες".

Το γέλιο που ξεσπάει από τους υπόλοιπους, κατά σύμπτωση ξενόγλωσσους, ιδίως για το αφελές ύφος του Καμποσιώρα δεν περιγράφεται.

Η καινούρια ορολογία μεταδίδεται αστραπιαία στο Τάγμα και καθιερώνεται στη συνέχεια και στους ορειβάτες, χωρίς ποτέ κανείς μας να μπορεί να πει με βεβαιότητα αν ο αστείος "νεολογισμός" και το αφελές ύφος του Καμποσιώρα ήταν αυθόρμητα, ή αν ο αδιόρθωτος αυτός χωρατατζής "έσπαγε πλάκα" μ' εμάς τους "ξενόγλωσσους".Οι γλωσσοπλαστικές όμως επιδόσεις του Καμποσιώρα θα συνεχιστούν και στην Αλβανία, όταν θα παραλάβουμε τα τεράστια λευκά παντελόνια που θα φοράμε χωρίς να βγάλουμε τις αρβύλες μας πάνω από τα κανονικά παντελόνια μας, οπότε ο πάντοτε εύθυμος Καμποσιώρας θα τα βαφτίσει "Κάτωρακ", σε αντιστοιχία όπως μας εξηγεί με τα γνωστά μας έως τότε "Άνωρακ"....."

(αφήγηση του Θάνου Κουτσικόπουλου για την γέννηση του Τάγματος Χιονοδρόμων ...)

ο Ταγματάρχης Γιάννης Παπαρρόδου έπεσε στο πεδίο της μάχης ...

(Ο Ταγματάρχης Γιάννης Παπαρρόδου γεννήθηκε το 1904. Ανθυπολοχαγός του πυροβολικού ασχολήθηκε με τη χιονοδρομία και ανακηρύχθηκε πρωταθλητής στους δρόμους αντοχής. Στη δίνη του πολέμου του 1940 δημιούργησε το Τάγμα Χιονοδρόμων του οποίου υπήρξε πρώτος διοικητής. Με την εισβολή των Γερμανών μετατέθηκε σε μοίρα πυροβολικού κοντά στο Αργος Ορεστικό. Όταν η μοίρα του υποχώρησε, μόνος του σε ύψωμα καθυστέρησε τους Γερμανούς οι οποίοι αναγκάσθηκαν να κυκλώσουν το ύψωμα και να πολεμήσουν εναντίον του μόνου Παπαρρόδου.

Ο Παπαρρόδου αρνήθηκε να παραδοθεί και σκοτώθηκε. Οι Γερμανοί τον ενταφίασαν ως ήρωα και ο θάνατος του έγινε θρύλος.

Το στρατόπεδο των Λ.Ο.Κ στον Όλυμπο φέρει τ΄ όνομα του και εκεί έχει ανεγερθεί ηρώο. Προτομές του επίσης υπάρχουν στο Δισπηλιό Καστοριάς, στην Υπάτη και στην Αθήνα (ΓΥΣ).