Ό Ιάσων κάλεσε τούς Μεγίστους τών Ελλήνων

ΑΡΓΟΝΑΥΤΙΚΗ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ

Η εκστρατεία που ανέλαβαν οι ήρωες της αρχαίας Ελλάδας για να βοηθήσουν τον Ιάσονα να φέρει από την Κολχίδα του Εύξεινου Πόντου το «χρυσόμαλλο δέρας».

Η ΑΡΓΩ ΤΟΥ Κωνσταντίνου  Βολανάκη 1837-1907

1. Ιάσων Αίσονος καί Πολυμήδης.
2. Ορφεύς, Οιάγρου καί Καλλιόπης.
3. Αστερίων Κομήτου, Θεσσαλός.
4. Πολύφημος Ελάτου, έκ Λαρίσης.
5. Ίφικλος φύλακος, Θεσσαλός πατήρ Πρωτεσιλάου.
6. Άδμητος Φέρητος, Θεσσαλός σύζυγος Αλκήστεως.
7. Εύρυτος, Ερμού καί Αντιάνειρας, Θεσσαλός.
8. Εχίων αδελφός Ευρύτου, υιός Ερμού καί Αντιάνειρας.
9. Αιθαλίδης, Ερμού καί Ευπολεμείας, Θεσσαλός.
10. Κόρωνος Καιανέως Θεσσαλός.
11. Μόμψος Άμπυκος καί Χλωρίδος έκ Τιτάρου Θεσσαλίας, μάντις καί οιωνοσκόπος.
12. Ευρυδάμας Κτιμένου, έκ Ξυνίας τής Θεσσαλίας.
13. Μενοίτιος, Άκτορος καί Αιγίνης, Οπούντιος, ομομήτριος αδελφός τού Αιακού.
14. Ευρωβώτης Τελέοντος, ομοίως έξ’Οπούντος, ιατρός.
15. Ευρυτίων, Ίρου καί Δημανάσσης, φονευθείς έξ’αμελείας υπό τού Πηλέως κατά τήν θήραν τού Καλυδώνιου κάπρου.
16. Οϊλεύς Λεωδόκου, Λοκρός πατήρ Αίαντος.
17. Κάνθος Κανήθου, έξ Ευβοίας εγγονός Άβαντος.
18. Κλυτίος Ευρύτου, βασιλέως Οιχαλίας, σπουδαίος τοξότης.
19. Ίφιτος Ευρύτου, αδελφός Κλυτίου.
20. Πηλεύς, Αιακού καί Ενδηίδος, πατήρ τού Αχιλλέως.
21. Τελαμών ό Σαλαμίνιος, Αιάκου καί Ενδηίδος αδελφός Πηλέως, πατήρ τού Αίαντος.
22. Βούτης Τελέοντος έκ Κεκροπίας (Αθήναι).
23. Φάληρος Άλκωνος, υιού Ερεχθέως έκ Κεκροπίας.
24. Τίφυς Αγνίου έκ Βοιωτίας, Κυβερνήτης (Πλοίαρχος) τής Αργούς.
25. Φλίας, Διονύσου καί Χθονοφίλης, έξ Αργολίδος.
26. Ταλαός, Βίαντος καί Πηρούς έξ Άργους.
27. Άρειος Βίαντος καί Πηρούς, αδελφός Ταλαού.
28. Λεώδοκος, αδελφός Αρείου καί Ταλαού.
29. Ηρακλής, Διός καί Αλκμήνης έκ Θηβών, ό Μέγιστος τών Ελλήνων.
30. Υλας, Θειοδάμαντος καί Κυήκης.
31. Ναύπλιος Κλυτονίου έκ Ναυπλίας.
32. Ίδμων, Απόλλωνος καί Κυρήνης, μάντις.
33. Κάστωρ, Διός καί Λήδας, έκ Σπάρτης.
34. Πολυδεύκης, Διός καί Λήδας, έκ Σπάρτης αδελφός Κάστορος. Οί δύο μαζί αποτελούν τούς Διοσκούρους, προστάτες τών Ναυτιλλομένων.
35. Λυγκεύς, Αφαρέως καί Αρήνης έκ Μεσσηνίας, περίφημος διά τήν οξυδέρκειάν του.
36. Ίδας, Αφαρέως καί Αρήνης έκ Μεσσηνίας, αδελφός Λυγκέως καί σύζυγος Μαρπήσσης.
37. Περικλύμενος, Νηλέως καί Χλωρίδος έκ Πύλου, αδελφός Νέστορος.
38. Αμφιδάμας Αλεού, έκ Τεγέας.
39. Κηφεύς Αλεού έκ Τεγέας αδελφός Αμφιδάμαντος.
40. Αγκαίος Λυκούργου.
41. Αυγείας Ηλίου, έξ Ήλιδος (τήν αυλή του εκαθάρισεν ό Ήρακλής).
42. Αστέριος Υπερασίου, έκ Πελλήνης Αχαϊας.
43. Αμφίων Υπερασίου, αδελφός Αστερίου.
44. Εύφημος, Ποσειδώνος καί Ευρώπης(ηδύνατο νά περιπατή επί τής θαλάσσης).
45. Εργίνος Ποσειδώνιος έκ Μιλήτου.
46. Αγκαίος Ποσειδώνιος καί Αστυπαλαίας έκ Σάμου Κεφαλληνίας.
47. Μελέαγρος,Οινέως καί Αλθαίας, φονεύσας τόν ταύρον τής Καλυδώνος.
48. Λαοκόων Πορθάονος, έξ Αιτωλίας.
49. Ίφικλος Θεστίου, έξ Αιτωλίας.
50. Παλαιμόνιος Ηφαίστου έξ Ωλένης.
51. Ίφιτος, Ναυβόλου καί Περινίκης έκ Φωκίδος.
52. Ζήτης, Βορέου καί Ωρειθυίας έκ Θράκης.
53. Κάλαϊς αδελφός Ζήτη.
54. Άκαστος, Πελίου καί Αναξιβίας έξ Ιωλκού.
55. Άργος Φρίξου, ναυπηγός έξ Ιωλκού.
56. Δάσκυλος Λύκου, Μαριανδύνος(Βιθυνία Πόντου απόγονος Φρίξου).
57. Δηλέων Δηιμάχου, έκ Τρίκκης Θεσσαλίας.
58. Φλόγιος Δηιμάχου αδελφός Δηλέοντος.
59. Αυτόλυκος Δηιμάχου έκ Τρίκκης Θεσσαλίας, κτίτωρ τής έν Ασία Σινώπης.
60. Δευκαλίων, Μίνωος καί Πασιφάης πατήρ Ιδομενέως.

 

Η εκστρατεία που ανέλαβαν οι ήρωες της αρχαίας Ελλάδας για να βοηθήσουν τον Ιάσονα να φέρει από την Κολχίδα του Εύξεινου Πόντου το «χρυσόμαλλο δέρας».

ΑΤΤΙΚΟ ΑΓΓΕΙΟ 550 ΠΧ ΜΟΥΣΕΙΟ ΠΩΛ ΓΚΕΤΥ ΗΠΑ

Το δέρας (=δέρμα) αυτό ήταν από το χρυσόμαλλο κριάρι που είχε μεταφέρει το Φρίξο και την Έλλη από τη Βοιωτία στην Κολχίδα. Όταν ο Φρίξος έφτασε στην Κολχίδα, θυσίασε το χρυσόμαλλο κριάρι και κρέμασε το δέρμα του στο ιερό άλσος του Άρη.

Το δέρας φύλαγε ένας ακοίμητος δράκοντας, που κατασπάραζε όποιον τολμούσε να πλησιάσει. Στην αναζήτηση του χρυσόμαλλου δέρατος προέτρεψε το νεαρό τότε Ιάσονα ο θείος του Πελίας, ελπίζοντας ότι ο νέος θα χανόταν στην προσπάθειά του αυτή και έτσι θα έπαυε να διεκδικεί το θρόνο της Ιωλκού. Στην αργοναυτική εκστρατεία, σύμφωνα με τον αρχικό μύθο, πήραν μέρος λίγοι ήρωες, αργότερα όμως, όταν ο μύθος έγινε πανελλήνιος και δημοφιλής, στους ήρωες προστέθηκαν και άλλοι που έφτασαν τελικά τους πενήντα ή εξήντα. Χρονολογικά τοποθετούσαν την εκστρατεία μια γενιά πριν από τον τρωικό πόλεμο. Το όνομά της η εκστρατεία το οφείλει στο πλοίο των Αργοναυτών, την «Αργώ», που κατασκεύασε ο γιος του Φρίξου, Άργος, με τη βοήθεια της θεάς Αθηνάς. Οι ήρωες, που ονομάστηκαν «Αργοναύτες», συγκεντρώθηκαν και ξεκίνησαν από το λιμάνι των Παγασών (στην περιοχή του σημερινού Βόλου) με αρχηγό τον Ιάσονα.
Κυβερνήτης του πλοίου ήταν ο Τίφυς.

 

Η ΠΟΡΕΙΑ ΠΟΥ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΟΤΙ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕ Η ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ

Ή αποστολή ξεκίνησε από τήν Ιωλκό με το πλοίο Αργώ. Το πιθανότερον είναι ότι το πλοίον με το οποίον έγινε ή εκστρατεία έλαβε το όνομά της από τον κατασκευαστή ναυπηγόν Άργον. Ετυμολογικώς ή Αργώ είναι ή στιλβούσα, κυριολεκτικώς ή αργυρολαμπής αλλά ταχεία, ή γρήγορη σαν αστραπή. Τόπος ναυπηγήσεως αί Παγασσαί της Θεσσαλίας. Τα ξύλα τά συνέλεξαν από τά δάση τού Πηλίου. Τό σχήμα ήτο επίμηκες, γιαυτό καί λεγόταν μακρά ναύς. Υπολογίζεται ότι είχε μήκος 50 μέτρα ή 60. Ήτο ελαφρά ώστε οί Αργοναύται μπορούσαν να την μεταφέρουν επί των ώμων των εις την ξηράν (Απολλων.Αργόν Δ΄1383). Εις την ναυπήγησιν της εβοήθησε ή Ήρα, καθώς και ή Αθηνά ή οποία τοποθέτησε εις την τρόπιν τού πλοίου τεμάχιον ξύλου, εκ της ιεράς φηγού τής Δωδώνης. Το  ξύλον αυτό είχε τήν ικανότητα να ομιλεί και να προλέγει.

Η ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΗΣ ΑΡΓΟΥΣ ΜΕ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ

Πρώτα έφθασαν στην Λήμνο, που τότε την κυβερνούσαν γυναίκες. Η βασίλισσα του νησιού Υψιπύλη τους δέχτηκε φιλικά. Ύστερα από λίγες μέρες, αφού πέρασαν από τη Σαμοθράκη, διέπλευσαν τον Ελλήσποντο και προσορμίστηκαν στη χώρα των Δολιόνων. Όταν όμως ξεκίνησαν για να συνεχίσουν το ταξίδι τους, μια φοβερή τρικυμία τους ξανάφερε στις ακτές. Οι Δολίονες, που τους είχαν φερθεί αρχικά πολύ φιλόξενα, νομίζοντας στη συνέχεια πως ήταν πειρατές, τους επιτέθηκαν. Στη μάχη που ακολούθησε, ο Ιάσονας σκότωσε το βασιλιά τους Κύζικο. Έφτασαν κατόπιν στη χώρα των Βεβρύκων. Εκεί ο Πολυδεύκης, ένας από τους Διόσκουρους, πάλεψε και σκότωσε το βασιλιά Άμυκο, γιο του Ποσειδώνα, ο οποίος εξανάγκαζε τους ξένους να παλεύουν μαζί του και τους σκότωνε, αφού τους νικούσε. Από τη χώρα των Βεβρύκων έφτασαν στη Σαλμυδησσό, όπου βρήκαν τον τυφλό γέρο μάντη Φινέα, τον οποίο είχε τυφλώσει ο Δίας, επειδή φανέρωσε στους ανθρώπους το μέλλον.

  

                     

Ο ΜΑΝΤΗΣ ΦΙΝΕΑΣ ΑΓΓΕΙΟ ΑΠΟ ΤHΝ ΜΕΓΑΛΗ ΕΛΛΑΔΑ 360 ΠΧ ΜΟΥΣΕΙΟ Jatta, Ruvo.

 

Αφού τον ελευθέρωσαν από τις Αρπύιες, εκείνος τούς προειδοποίησε για τις συμπληγάδες τις οποίες επέρασαν με την βοήθεια της Αθηνάς και έκτοτε έμειναν ανοικτές. Με υπόδειξη του Φινέα, άφησαν πρώτα ένα περιστέρι να πετάξει ανάμεσα από τις πέτρες. Αμέσως αυτοί, κωπηλατώντας γρήγορα, με τα μάτια στραμμένα στο πουλί, πέρασαν το επικίνδυνο στενό (τον σημερινό Βόσπορο μάλλον). Στη χώρα των Μαριανδινών, όπου έφτασαν, ο λαός και ο βασιλιάς Λύκος τούς δέχτηκαν με ευγένεια. Αλλά εκεί έχασαν τη ζωή τους ο μάντης Ίδμονας και ο κυβερνήτης Τίφυς. Με νέο κυβερνήτη τον Αγκαίο, το καράβι πέρασε το Θερμώδοντα ποταμό και έφτασε στην Κολχίδα.

  

ΑΤΤΙΚΟΣ ΕΡΥΘΡΟΜΟΡΦΟΣ ΚΥΛΙΚΑΣ ΤΟΥ ΖΩΓΡΑΦΟΥ ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΑ 450 ΠΧ ΟΙ ΔΙΟΣΚΟΥΡΟΙ ΚΑΣΤΩΡ ΚΑΙ ΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ

 

Οί Αργοναύτες εισέπλευσαν εις τον Φάσιν ποταμόν της Κοχλικής γης και καθώρμισαν εις την Αίαν τήν μητρόπολιν των Κόχλων. Παραπλέοντες παρά το όρος τού Καυκάσου είδον τον αετόν, όστις κατέτρωγε το ήπαρ τού Προμηθέως. Ό Ήφαιστος είχε δώσει εις τον Αιήτην δύο ταύρους άγριους, χαλκόποδας και πυριπύους. Ό Ιάσων δάμασε τούς ταύρους και σκότωσε τον δράκοντα πού προστάτευε το δέρας. Οι Αργοναύτες απέπλευσαν από την Κολχίδα μέ τό δέρας και την Μήδεια, ήτις ηκολούθησεν οικειοθελώς. Οί Αργοναύτες όμως κατά την επάνοδο, επέπρωντο να πάθωσι μύριας δυσκολίας. Διήλθαν εκ τού Νείλου και έφεραν εις των ώμων των τήν Αργώ διά χώρας μακράς (Συρία), μέχρι διά βοηθείας τού Τρίτωνος επανήλθον εις την Μεσόγειον. Υπέστησαν άπειρους κινδύνους πριν επιστρέψουν εις Ιωλκόν, αλλά τα κατάφεραν. Μετά την επιστροφή των οί Αργοναύται αφιέρωσαν την Αργώ εις τον Ποσειδώνα, εις τον ισθμόν. Τεμάχιον τού Θρυλικού πλοίου εκομίσθη υπό των Ρωμαίων εις την Ρώμην όπου και επεδεικνύετο ακόμη μέχρι τού 100 μχ. Τα Αργοναυτικά αποτελούνται εκ τεσσάρων βιβλίων καί 5835 εξαμέτρων στίχων. Λατίνοι ποιηταί ως Βαλέριος Φλάκκος, Τερέντιος Βάρρων Ατακίνος κ.α. ασχολήθησαν με το έπος. Ό Απολλώνιος (295-215πχ) οφείλει την φήμην του σ’αυτό τό επικό ποίημα Αργοναυτικά. Άλλα γνωστά αλλά μη διασωθέντα έργα του είναι αί Κτίσεις περί Αρχιλόχου και Ζηνοδότου. Την μυθικήν Κοχλίδα άλλοι αναζητούν προς Ανατολάς και άλλοι προς Δυσμάς. Όμως ή ονομασία Βόσπορος κατά την εποχή των Αργοναυτών δεν περιωρίζετο εις τον σημερινόν Βόσπορον. Ήτο όνομα διδόμενον γενικώς εις τούς περισσοτέρους πορθμούς εκ των οποίων γνωστότεροι είναι ό Θρακικός και Κιμμέριος, ενίοτε δε το όνομα αυτό εδίδετο και εις τον Ελλήσποντον.