Εν ψυχρώ εκτέλεση στην Κόκκινη Πλατεία αξιωματούχων που αναζητούσαν τα χαμένα χρήματα από τα αντισταθμιστικά ωφελήματα

Στη Ρωσία δολοφονήθηκαν όσοι έψαχναν το “σκάνδαλο των TOR M1′

Οι συγκλονιστικές πτυχές της υπόθεσης των TOR-M1 που ξανάρχεται στο προσκήνιο

Εν ψυχρώ εκτέλεση στην Κόκκινη Πλατεία αξιωματούχων που αναζητούσαν τα χαμένα χρήματα από τα αντισταθμιστικά ωφελήματα

Συγκλονιστικές πτυχές, που θυμίζουν μυθιστόρημα του Τζον Λε Καρέ και μέχρι σήμερα παρέμειναν στο παρασκήνιο της υπόθεσης, περιλαμβάνει η υπόθεση των αμαρτωλών εμβασμάτων για τα ρωσικά οπλικά συστήματα .

Πέραν από τις δαιδαλώδεις διαδρομές που ακολούθησαν οι μίζες μέχρι να φτάσουν στα χέρια του ζεύγους Τσοχατζόπουλου, η συγκλονιστική ιστορία περιλαμβάνει ακόμη και εν ψυχρώ δολοφονίες στην παγωμένη Κόκκινη Πλατεία των Ρώσων αξιωματούχων που ανέλαβαν να ερευνήσουν το σκάνδαλο.
Ειδικότερα, στις 29.2.1999 ο τότε γενικός διευθυντής Εξοπλισμών Γιάννης Σμπώκος και ο Ι. Βορόμπιεφ, πρόεδρος του ρωσικού ομίλου Almaz-Antey, υπογράφουν τη σύμβαση για την προμήθεια των TOR-M1. Από τότε και μέχρι τις αρχές του 2002 η παράδοση των συστημάτων γινόταν κανονικά, κανείς όμως δεν ενδιαφέρθηκε για την τύχη των αντισταθμιστικών ωφελημάτων (Α/Ω), αξίας 73 εκατ. δολαρίων.

Τα αναζήτησε τελικά ο κ. Σπύρος Τραυλός, αντικαταστάτης του Γιάννη Σμπώκου, και διαπίστωσε, έκπληκτος, ότι η Drumilan (σ.σ.: η εταιρεία που είχε αναλάβει να υλοποιήσει τα Α/Ω) είχε κλείσει τα γραφεία της στην Αθήνα και ο εκπρόσωπός της κ. Φουάντ Αλ Ζαγιάτ μαζί με τον Ελληνα συνεργάτη του κ. Βλάση Καμπούρογλου είχαν εξαφανιστεί!

Τότε ενημέρωσε άμεσα τον νέο διευθυντή της Almaz-Antey Ιγκόρ Κλίμοφ ζητώντας εξηγήσεις. Ο ισχυρός παράγοντας της Ρωσίας, προσωπικός φίλος του κ. Βλαντιμίρ Πούτιν, διαπίστωσε αρχικά ότι ποσό από τα 73 εκατ. δολάρια είχε εκταμιευτεί προς την Drumilan και στη συνέχεια -μέσω και της Εισαγγελίας της Μόσχας- αποκαλύπτεται ότι περίπου 45 εκατ. δολάρια είχαν καταλήξει στην τράπεζα Western Bank του Μαυροβουνίου και περίπου 12 εκατ. εντοπίστηκαν σε λογαριασμό του προηγούμενου προέδρου Βορόμπιεφ στην Privi Bank της Μόσχας.

Υπό αυτά τα δεδομένα, ο κ. Πούτιν ζητά από τον Ιγκόρ Κλίμοφ να ηγηθεί αντιπροσωπίας που θα μετέβαινε στην Ελλάδα προκειμένου να εντοπιστούν τα ίχνη των χαμένων χρημάτων. Παράλληλα, ζητά τον κατ’ οίκον περιορισμό του Βορόμπιεφ έως ότου εξιχνιαστεί το έγκλημα (προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση το γεγονός ότι σε έγγραφο με ημερομηνία μεταγενέστερη του 2009, το οποίο κατασχέθηκε από το γραφείο του Α. Τσοχατζόπουλου, ο πρώην υπουργός γράφει «Vorobief τι κατέθεσε;»).

Οντως, τον Μάιο του 2003 οι Ρώσοι καταφθάνουν στο Πεντάγωνο και επί 4 ημέρες συσκέπτονται με τον κ. Τραυλό και Ελληνες αξιωματικούς. Εναν μήνα αργότερα ο κ. Τραυλός αποφασίζει να ανταποδώσει την επίσκεψη και στις 6 Ιουνίου αναμένει τον Ρώσο συνομιλητή του έπειτα από ραντεβού που έχουν δώσει στην Κόκκινη Πλατεία. Ωστόσο, ο Ελληνας αξιωματούχος περιμένει μάταια, καθώς αρκετή ώρα μετά το προκαθορισμένο ραντεβού τον πλησιάζουν άνδρες των μυστικών υπηρεσιών και τον ενημερώνουν ότι ο Κλίμοφ δολοφονήθηκε και του ζητούν να λάβει μέτρα προστασίας.
Το απόγευμα της ίδιας ημέρας σε μια κωμόπολη κοντά στη Μόσχα δολοφονείται και ο Σεργκέι Σίτκο, στενός συνεργάτης του Κλίμοφ και πρόεδρος θυγατρικής της Almaz.
Σύμφωνα με τον φάκελο της υπόθεσης, αυτόπτες μάρτυρες είπαν ότι οι δολοφόνοι του Κλίμοφ προσπάθησαν να του πάρουν τον χαρτοφύλακα που περιείχε έγγραφα για τα ελληνικά αντισταθμιστικά. Παρά ταύτα οι ρωσικές αρχές απέδωσαν τις δολοφονίες στο πλαίσιο του «εμφυλίου» για τον έλεγχο των πετρελαίων.

protothema..gr 

http://veteranos.gr/