Αποστολή στην Τουρκία: Sarsilmaz Recta: Τα όπλα της διπλανής πόρτας
SARSILMAZ – RECTA
Τα όπλα της διπλανής πόρτας
Αποστολή στην Τουρκία: Σοφοκλής Κοσκινάς
Οι σύγχρονες μονάδες παραγωγής όπλων διαθέτουν μία τυποποιημένη διαδικασία. Η κατασκευή στηρίζεται στην τεχνολογία των μηχανημάτων και στην οργάνωση της γραμμής παραγωγής. Τα μεγάλα ευρωπαϊκά εργοστάσια, αυτό που πλέον παρουσιάζουν με περηφάνια, είναι οι πολυσύνθετες εργαλειομηχανές τύπου CNC που σήμερα βρίσκονται σε δεύτερο και τρίτο στάδιο εξέλιξης.
Ρομποτικής τεχνολογίας μηχανήματα εκτελούν μηχανουργικές εργασίες με “χειρουργική” ακρίβεια.
«Έχουμε τα ίδια μηχανήματα με αυτά που χρησιμοποιεί η FERRARI για την επεξεργασία των μεταλλικών εξαρτημάτων», μας είπε ο υπεύθυνος παραγωγής σε ένα μεγάλο Ιταλικό εργοστάσιο.
«Οι τεχνίτες που χειρίζονται τα μηχανήματα είναι από τους καλύτερους» μας είπαν σε ένα άλλο.
Ο «πόλεμος» δεν γίνεται πλέον σε επίπεδο τεχνιτών που μπορούν να ολοκληρώσουν μια εργασία στο χέρι, αλλά σε επίπεδο τεχνολογίας μηχανημάτων που βρίσκονται στη γραμμή παραγωγής.
Δεκάδες μοντέλα όπλων κοσμούν τις βιτρίνες των οπλοπωλείων στην Ελληνική αγορά. Ιταλικά, Γερμανικά, Ισπανικά, Γαλλικά, Βέλγικα, Αμερικάνικα, Τσέχικα, Αγγλικά και τα τελευταία χρόνια έχουν προστεθεί και τα Τούρκικα.
Έχοντας ολοκληρωμένη εικόνα για το πώς φτιάχνει η Ευρώπη τα όπλα της, περιμέναμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον αλλά και περιέργεια, να δούμε τι συμβαίνει στην γειτονική Τουρκία. Άλλωστε πολλά ακούγονται και λέγονται για τα όπλα που κατασκευάζονται εκεί. Ποια είναι όμως η αλήθεια;
Η ευκαιρία για να επισκεφθούμε μια από τις μονάδες παραγωγής όπλων της Τουρκίας, μας δόθηκε από την εταιρεία Τσοχατζής που αντιπροσωπεύει τα όπλα SARSILMAZ.
Βέβαια στην παρουσίαση που ακολουθεί, θα σχηματίσετε μια εικόνα, μόνο για τα συγκεκριμένα όπλα της SARSILMAZ και όχι για όλους τους υπόλοιπους κατασκευαστές όπλων της Τουρκίας, αφού δεν γνωρίζουμε με ποιον τρόπο κατασκευάζουν τα όπλα τους.
Η SARSILMAZ κατασκευάζει όπλα από το 1880. Σήμερα η ετήσια παραγωγή της ανέρχεται σε 250.000 όπλα το χρόνο. Όπλα χειρός και λειόκανα βγαίνουν από την γραμμή παραγωγής του εργοστασίου. Από αυτά 60.000 όπλα χειρός κατασκευάζονται σε ετήσια βάση για λογαριασμό της αστυνομίας και του στρατού. Οι πωλήσεις από τα 250.000 όπλα που παράγονται, μοιράζονται σχεδόν στη μέση για τα λειόκανα και τα όπλα χειρός.
Λειόκανα εκτός των δικών της μοντέλων κατασκευάζει και για άλλες εταιρείες, από την Αμερική και την Ευρώπη.
Μια τέτοια περίπτωση, γνωστή σε εμάς στην Ελλάδα, είναι τα λειόκανα, τα αυτογεμή και τα αλληλεπίθετα με την ονομασία RECTA που εισάγονται στη χώρα μας από την εταιρεία ΤΣΟΧΑΤΖΗΣ.
Το μέγεθος της παραγγελίας που γίνεται από τον Έλληνα αντιπρόσωπο, του επιτρέπει να κατασκευάζει τα όπλα του στην SARSILMAZ, δίνοντάς τους το όνομα που επιθυμεί.
Ο τρόπος που κατασκευάζονται τα λειόκανα όπλα του SARSILMAZ είναι το επόμενο θέμα που θα αναλύσω, προσπαθώντας να ξεκαθαρίσω το “τοπίο” και να δώσω μια σαφή εικόνα.
Η μονάδα παραγωγής είναι καθετοποιημένη. Οι προμήθειες σιδήρου και ergal γίνονται από Τουρκική βιομηχανία μετάλλου.
Οι κάνες κατασκευάζονται με τη μέθοδο του βαθέως τρυπανισμού. Οι βέργες κόβονται στο επιθυμητό μήκος και μετά τρυπιούνται στα ειδικά τρυπάνια έτσι ώστε να διαμορφωθεί το εσωτερικό τους. Σπειρώματα, τσοκ και η ουρά της κάνης για τα αυτογεμή, γίνονται από ένα σύγχρονο μηχάνημα.
Το μέλανισμα (βαφή) πραγματοποιείται με την βύθιση των μεταλλικών εξαρτημάτων σε χημικά.
Για την κοπή και την διαμόρφωση των βάσεων και των μονομπλόκ χρησιμοποιούνται μηχανήματα CNC πρώτης γενιάς, που πραγματοποιούν τις μηχανουργικές εργασίες με ακρίβεια. Ο έλεγχος στο εσωτερικό των κανών και η ακρίβεια στην κοπή και διαμόρφωση των μεταλλικών εξαρτημάτων γίνεται στο εργαστήριο ελέγχων, που είναι εξοπλισμένο με τα κατάλληλα ηλεκτρονικά μηχανήματα. Η συγκόλληση των κανών μεταξύ τους, ρίγες, άγκιστρα, μονομπλόκ κλπ πραγματοποιείται με την μέθοδο που χρησιμοποιούν τα περισσότερα εργοστάσια στην Ευρώπη. (Βέργες, ασημοκόλληση, φούρνος). Όλα τα πολυμερικά εξαρτήματα (πλαστικά) κατασκευάζονται μέσα στο εργοστάσιο και τα ξύλινα τμήματα, κοντάκια – πάπιες κατασκευάζονται στο ειδικά εξοπλισμένο τμήμα.
Από το χυτήριο προμηθεύονται τα μικροεξαρτήματα σκανδάλες, απάρτια των μηχανισμών, πείρους κλπ. και η τελειοποίησή τους πραγματοποιείται μέσα στο εργοστάσιο.
Στη μονάδα συναρμολόγησης αρκετές εργασίες εφαρμογών πραγματοποιούνται στο χέρι με τη λίμα.
Για την παραγωγή των μοντέλων και την εξέλιξη των εξαρτημάτων υπάρχει ειδικό τμήμα εξέλιξης. Περίπου 300 εργαζόμενοι δουλεύουν στο εργοστάσιο παραγωγής και οι περισσότεροι από αυτούς είναι ειδικευμένοι. Για την εκπαίδευση νέων τεχνητών υπάρχει σχολή οπλουργών.
Το εργοστάσιο διαθέτει ειδικό δοκιμαστήριο, όπου πραγματοποιούνται δοκιμαστικές βολές, ώστε να ελέγχονται όλα τα εξαρτήματα και οι κάνες.
Η Τουρκία δεν διαθέτει Τράπεζα Δοκιμών, αλλά από ότι μας πληροφόρησαν σύντομα θα υπάρξει.
Αφήνοντας στην άκρη προκαταλήψεις κα προσωπικές απόψεις, θα έλεγα ότι η συγκεκριμένη μονάδα παραγωγής, δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από άλλες που κατασκευάζουν όπλα σε Ιταλία, Ισπανία, Γερμανία.
Αυτό που μου προκάλεσε μεγάλη έκπληξη είναι η νέα μονάδα που θα μεταφερθεί η εταιρεία σε 1 χρόνο περίπου. Μία τεράστια έκταση 35.000 m2, βρίσκεται στο τελικό στάδιο και πολύ σύντομα η εταιρεία SΑRSILMAZ θα μεταφερθεί εκεί. Οι ανάγκες του στρατού και της αστυνομίας, αλλά και η πώληση όπλων σε όλο τον πλανήτη, δικαιολογεί μια τέτοιου ύψους επένδυση. Αν αυτό το συνδυάσουμε με το φτηνό κόστος παραγωγής (χαμηλά εργατικά) οδηγούμαστε στο συμπέρασμα, ότι η Τουρκία έχει δημιουργήσει όλες τις απαραίτητες προϋποθέσεις για να εδραιωθεί στο μέλλον ως μεγάλη δύναμη στην παραγωγή όπλων. Δεν θα ήθελα καν να μπω σε διαδικασία σύγκρισης με τα δικά μας δεδομένα γιατί αυτό με λυπεί και με βάζει σε διάφορες δυσάρεστες σκέψεις, όμως όπως και να έχει, αυτή είναι η πραγματικότητα και δεν αλλάζει.
Σίγουρα 250.000 όπλα σε ετήσια βάση αποτελούν πολύ μεγάλο νούμερο. Τα 120.000 περίπου λειόκανα που κατασκευάζονται, αλληλεπίθετα και αυτογεμή, φτάνουν στις αγορές όλου του κόσμου, κάτω από το όνομα της SARSILMAZ ή με την επωνυμία άλλων κατασκευαστών. Τα όπλα που εισάγονται στην Ελλάδα, από την εταιρεία Τσοχατζής, είναι αυτογεμή, αλληλεπίθετα και χράπα – χρούπα.
Τα αυτογεμή λειτουργούν με το σύστημα των αερίων, αλλά ήδη η Τουρκική εταιρεία έχει στα σκαριά την κατασκευή αυτογεμών με σύστημα αδρανείας. Στα δίκαννα υπάρχουν αρκετά μοντέλα που διαφοροποιούνται μεταξύ τους ως προς τον βαθμό σκαλίσματος. Αυτό που κατά τη γνώμη μου λείπει από τον Τούρκο κατασκευαστή που κατά τα άλλα πληροί όλες τις προϋποθέσεις για να κατασκευάζει λειόκανα και ραβδωτά όπλα, είναι η εμφάνιση, η αισθητική.
Στον τομέα αυτό μπορεί να είναι ένα βήμα πίσω, κυρίως από τους Ιταλούς, αλλά κατά τα άλλα αν συγκρίνουμε τεχνικά τα όπλα (αναφέρομαι στα προσιτά οικονομικά όπλα μαζικής παραγωγής), η SARSILMAZ δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τον ανταγωνισμό.
Αντίθετα αν η σύγκριση γίνει σε οικονομικά επίπεδα, ο Τούρκος κατασκευαστής έχει το πάνω χέρι, αφού οι τιμές που προσφέρονται τα όπλα είναι πολύ χαμηλές.
Εργασίες που στην Ευρώπη δεν μπορούν να γίνουν από τους κατασκευαστές όπλων, λόγω απαγόρευσης στη χρήση κάποιων χημικών και αναγκάζονται τα εργοστάσια να τις πραγματοποιούν αλλού, στην Τουρκία γίνονται με αποτέλεσμα να ελέγχονται 100% από τον κατασκευαστή.
Λίγο πριν την αναχώρησή μας από το εργοστάσιο του SARSILMAZ για να επισκεφθούμε την νέα μονάδα παραγωγής που ετοιμάζεται, πληροφορηθήκαμε από τον υπεύθυνο παραγωγής ότι ήδη είναι φορτωμένα και ταξιδεύουν από την Ιαπωνία με προορισμό την Τουρκία τα νέα μηχανήματα που θα εξοπλίσουν την σύγχρονη μονάδα.
Τους χώρους που κατασκευάζονται τα πιστόλια και τα υπόλοιπα όπλα που προορίζονται για τον στρατό και την αστυνομία για ευνόητους λόγους δεν τα επισκεφθήκαμε.
Τα κεντρικά γραφεία της SARSILMAZ βρίσκονται στην Κωνσταντινούπολη, πολύ κοντά στην σκεπαστή αγορά.
Η Κωνσταντινούπολη είναι μια χαοτική πόλη με περίπου 17.000.000 κατοίκους. Δεν «κοιμάται» ποτέ και όλες τις ώρες της ημέρας, χιλιάδες άνθρωποι κυκλοφορούν στους δρόμους. Όσο για την κίνηση των αυτοκινήτων, λέμε εμείς ότι έχουμε πρόβλημα, όμως δεν έχουμε δει τα χειρότερα.
Κατά την διήμερη παραμονή μας είχαμε τη δυνατότητα να επισκεφθούμε κάποια από τα αξιοθέατα της πόλης. Η Αγιά Σοφιά ήταν η πρώτη στη λίστα μας.
Ίσως μια δεύτερη επίσκεψη σε κάποιο άλλο εργοστάσιο παραγωγής όπλων στην Τουρκία, μας δώσει πιο ολοκληρωμένη εικόνα για το ποιος είναι ο εσωτερικός ανταγωνισμός και σε ποιο επίπεδο βρίσκεται γενικότερα η κατασκευή όπλων.
Δεν γνωρίζω αν υπάρχουν άλλες τέτοιες μονάδες, καλύτερες ή χειρότερες, δεν ξέρω αν ο SARSILMAZ αποτελεί εξαίρεση ή πρότυπο για τα δεδομένα της Τουρκίας. Αυτό που ξέρω και είδα είναι, ότι λειτουργεί βάσει των ευρωπαϊκών προτύπων, έχει καλά μηχανήματα, μεγάλη παραγωγή και εξειδικευμένο προσωπικό.
Περισσότερες πληροφορίες για τα όπλα της SARSILMAZ που εισάγονται στην Ελλάδα, με την επωνυμία RECTΑ μπορείτε να πάρετε από την εταιρεία Δ. ΤΣΟΧΑΤΖΗΣ & ΣΙΑ ΟΕ στα τηλέφωνα: 210-4226213,
Τα όπλα της διπλανής πόρτας
Αποστολή στην Τουρκία: Σοφοκλής Κοσκινάς
Οι σύγχρονες μονάδες παραγωγής όπλων διαθέτουν μία τυποποιημένη διαδικασία. Η κατασκευή στηρίζεται στην τεχνολογία των μηχανημάτων και στην οργάνωση της γραμμής παραγωγής. Τα μεγάλα ευρωπαϊκά εργοστάσια, αυτό που πλέον παρουσιάζουν με περηφάνια, είναι οι πολυσύνθετες εργαλειομηχανές τύπου CNC που σήμερα βρίσκονται σε δεύτερο και τρίτο στάδιο εξέλιξης.
Ρομποτικής τεχνολογίας μηχανήματα εκτελούν μηχανουργικές εργασίες με “χειρουργική” ακρίβεια.
«Έχουμε τα ίδια μηχανήματα με αυτά που χρησιμοποιεί η FERRARI για την επεξεργασία των μεταλλικών εξαρτημάτων», μας είπε ο υπεύθυνος παραγωγής σε ένα μεγάλο Ιταλικό εργοστάσιο.
«Οι τεχνίτες που χειρίζονται τα μηχανήματα είναι από τους καλύτερους» μας είπαν σε ένα άλλο.
Ο «πόλεμος» δεν γίνεται πλέον σε επίπεδο τεχνιτών που μπορούν να ολοκληρώσουν μια εργασία στο χέρι, αλλά σε επίπεδο τεχνολογίας μηχανημάτων που βρίσκονται στη γραμμή παραγωγής.
Δεκάδες μοντέλα όπλων κοσμούν τις βιτρίνες των οπλοπωλείων στην Ελληνική αγορά. Ιταλικά, Γερμανικά, Ισπανικά, Γαλλικά, Βέλγικα, Αμερικάνικα, Τσέχικα, Αγγλικά και τα τελευταία χρόνια έχουν προστεθεί και τα Τούρκικα.
Έχοντας ολοκληρωμένη εικόνα για το πώς φτιάχνει η Ευρώπη τα όπλα της, περιμέναμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον αλλά και περιέργεια, να δούμε τι συμβαίνει στην γειτονική Τουρκία. Άλλωστε πολλά ακούγονται και λέγονται για τα όπλα που κατασκευάζονται εκεί. Ποια είναι όμως η αλήθεια;
Η ευκαιρία για να επισκεφθούμε μια από τις μονάδες παραγωγής όπλων της Τουρκίας, μας δόθηκε από την εταιρεία Τσοχατζής που αντιπροσωπεύει τα όπλα SARSILMAZ.
Βέβαια στην παρουσίαση που ακολουθεί, θα σχηματίσετε μια εικόνα, μόνο για τα συγκεκριμένα όπλα της SARSILMAZ και όχι για όλους τους υπόλοιπους κατασκευαστές όπλων της Τουρκίας, αφού δεν γνωρίζουμε με ποιον τρόπο κατασκευάζουν τα όπλα τους.
Η SARSILMAZ κατασκευάζει όπλα από το 1880. Σήμερα η ετήσια παραγωγή της ανέρχεται σε 250.000 όπλα το χρόνο. Όπλα χειρός και λειόκανα βγαίνουν από την γραμμή παραγωγής του εργοστασίου. Από αυτά 60.000 όπλα χειρός κατασκευάζονται σε ετήσια βάση για λογαριασμό της αστυνομίας και του στρατού. Οι πωλήσεις από τα 250.000 όπλα που παράγονται, μοιράζονται σχεδόν στη μέση για τα λειόκανα και τα όπλα χειρός.
Λειόκανα εκτός των δικών της μοντέλων κατασκευάζει και για άλλες εταιρείες, από την Αμερική και την Ευρώπη.
Μια τέτοια περίπτωση, γνωστή σε εμάς στην Ελλάδα, είναι τα λειόκανα, τα αυτογεμή και τα αλληλεπίθετα με την ονομασία RECTA που εισάγονται στη χώρα μας από την εταιρεία ΤΣΟΧΑΤΖΗΣ.
Το μέγεθος της παραγγελίας που γίνεται από τον Έλληνα αντιπρόσωπο, του επιτρέπει να κατασκευάζει τα όπλα του στην SARSILMAZ, δίνοντάς τους το όνομα που επιθυμεί.
Ο τρόπος που κατασκευάζονται τα λειόκανα όπλα του SARSILMAZ είναι το επόμενο θέμα που θα αναλύσω, προσπαθώντας να ξεκαθαρίσω το “τοπίο” και να δώσω μια σαφή εικόνα.
Η μονάδα παραγωγής είναι καθετοποιημένη. Οι προμήθειες σιδήρου και ergal γίνονται από Τουρκική βιομηχανία μετάλλου.
Οι κάνες κατασκευάζονται με τη μέθοδο του βαθέως τρυπανισμού. Οι βέργες κόβονται στο επιθυμητό μήκος και μετά τρυπιούνται στα ειδικά τρυπάνια έτσι ώστε να διαμορφωθεί το εσωτερικό τους. Σπειρώματα, τσοκ και η ουρά της κάνης για τα αυτογεμή, γίνονται από ένα σύγχρονο μηχάνημα.
Το μέλανισμα (βαφή) πραγματοποιείται με την βύθιση των μεταλλικών εξαρτημάτων σε χημικά.
Για την κοπή και την διαμόρφωση των βάσεων και των μονομπλόκ χρησιμοποιούνται μηχανήματα CNC πρώτης γενιάς, που πραγματοποιούν τις μηχανουργικές εργασίες με ακρίβεια. Ο έλεγχος στο εσωτερικό των κανών και η ακρίβεια στην κοπή και διαμόρφωση των μεταλλικών εξαρτημάτων γίνεται στο εργαστήριο ελέγχων, που είναι εξοπλισμένο με τα κατάλληλα ηλεκτρονικά μηχανήματα. Η συγκόλληση των κανών μεταξύ τους, ρίγες, άγκιστρα, μονομπλόκ κλπ πραγματοποιείται με την μέθοδο που χρησιμοποιούν τα περισσότερα εργοστάσια στην Ευρώπη. (Βέργες, ασημοκόλληση, φούρνος). Όλα τα πολυμερικά εξαρτήματα (πλαστικά) κατασκευάζονται μέσα στο εργοστάσιο και τα ξύλινα τμήματα, κοντάκια – πάπιες κατασκευάζονται στο ειδικά εξοπλισμένο τμήμα.
Από το χυτήριο προμηθεύονται τα μικροεξαρτήματα σκανδάλες, απάρτια των μηχανισμών, πείρους κλπ. και η τελειοποίησή τους πραγματοποιείται μέσα στο εργοστάσιο.
Στη μονάδα συναρμολόγησης αρκετές εργασίες εφαρμογών πραγματοποιούνται στο χέρι με τη λίμα.
Για την παραγωγή των μοντέλων και την εξέλιξη των εξαρτημάτων υπάρχει ειδικό τμήμα εξέλιξης. Περίπου 300 εργαζόμενοι δουλεύουν στο εργοστάσιο παραγωγής και οι περισσότεροι από αυτούς είναι ειδικευμένοι. Για την εκπαίδευση νέων τεχνητών υπάρχει σχολή οπλουργών.
Το εργοστάσιο διαθέτει ειδικό δοκιμαστήριο, όπου πραγματοποιούνται δοκιμαστικές βολές, ώστε να ελέγχονται όλα τα εξαρτήματα και οι κάνες.
Η Τουρκία δεν διαθέτει Τράπεζα Δοκιμών, αλλά από ότι μας πληροφόρησαν σύντομα θα υπάρξει.
Αφήνοντας στην άκρη προκαταλήψεις κα προσωπικές απόψεις, θα έλεγα ότι η συγκεκριμένη μονάδα παραγωγής, δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από άλλες που κατασκευάζουν όπλα σε Ιταλία, Ισπανία, Γερμανία.
Αυτό που μου προκάλεσε μεγάλη έκπληξη είναι η νέα μονάδα που θα μεταφερθεί η εταιρεία σε 1 χρόνο περίπου. Μία τεράστια έκταση 35.000 m2, βρίσκεται στο τελικό στάδιο και πολύ σύντομα η εταιρεία SΑRSILMAZ θα μεταφερθεί εκεί. Οι ανάγκες του στρατού και της αστυνομίας, αλλά και η πώληση όπλων σε όλο τον πλανήτη, δικαιολογεί μια τέτοιου ύψους επένδυση. Αν αυτό το συνδυάσουμε με το φτηνό κόστος παραγωγής (χαμηλά εργατικά) οδηγούμαστε στο συμπέρασμα, ότι η Τουρκία έχει δημιουργήσει όλες τις απαραίτητες προϋποθέσεις για να εδραιωθεί στο μέλλον ως μεγάλη δύναμη στην παραγωγή όπλων. Δεν θα ήθελα καν να μπω σε διαδικασία σύγκρισης με τα δικά μας δεδομένα γιατί αυτό με λυπεί και με βάζει σε διάφορες δυσάρεστες σκέψεις, όμως όπως και να έχει, αυτή είναι η πραγματικότητα και δεν αλλάζει.
Σίγουρα 250.000 όπλα σε ετήσια βάση αποτελούν πολύ μεγάλο νούμερο. Τα 120.000 περίπου λειόκανα που κατασκευάζονται, αλληλεπίθετα και αυτογεμή, φτάνουν στις αγορές όλου του κόσμου, κάτω από το όνομα της SARSILMAZ ή με την επωνυμία άλλων κατασκευαστών. Τα όπλα που εισάγονται στην Ελλάδα, από την εταιρεία Τσοχατζής, είναι αυτογεμή, αλληλεπίθετα και χράπα – χρούπα.
Τα αυτογεμή λειτουργούν με το σύστημα των αερίων, αλλά ήδη η Τουρκική εταιρεία έχει στα σκαριά την κατασκευή αυτογεμών με σύστημα αδρανείας. Στα δίκαννα υπάρχουν αρκετά μοντέλα που διαφοροποιούνται μεταξύ τους ως προς τον βαθμό σκαλίσματος. Αυτό που κατά τη γνώμη μου λείπει από τον Τούρκο κατασκευαστή που κατά τα άλλα πληροί όλες τις προϋποθέσεις για να κατασκευάζει λειόκανα και ραβδωτά όπλα, είναι η εμφάνιση, η αισθητική.
Στον τομέα αυτό μπορεί να είναι ένα βήμα πίσω, κυρίως από τους Ιταλούς, αλλά κατά τα άλλα αν συγκρίνουμε τεχνικά τα όπλα (αναφέρομαι στα προσιτά οικονομικά όπλα μαζικής παραγωγής), η SARSILMAZ δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τον ανταγωνισμό.
Αντίθετα αν η σύγκριση γίνει σε οικονομικά επίπεδα, ο Τούρκος κατασκευαστής έχει το πάνω χέρι, αφού οι τιμές που προσφέρονται τα όπλα είναι πολύ χαμηλές.
Εργασίες που στην Ευρώπη δεν μπορούν να γίνουν από τους κατασκευαστές όπλων, λόγω απαγόρευσης στη χρήση κάποιων χημικών και αναγκάζονται τα εργοστάσια να τις πραγματοποιούν αλλού, στην Τουρκία γίνονται με αποτέλεσμα να ελέγχονται 100% από τον κατασκευαστή.
Λίγο πριν την αναχώρησή μας από το εργοστάσιο του SARSILMAZ για να επισκεφθούμε την νέα μονάδα παραγωγής που ετοιμάζεται, πληροφορηθήκαμε από τον υπεύθυνο παραγωγής ότι ήδη είναι φορτωμένα και ταξιδεύουν από την Ιαπωνία με προορισμό την Τουρκία τα νέα μηχανήματα που θα εξοπλίσουν την σύγχρονη μονάδα.
Τους χώρους που κατασκευάζονται τα πιστόλια και τα υπόλοιπα όπλα που προορίζονται για τον στρατό και την αστυνομία για ευνόητους λόγους δεν τα επισκεφθήκαμε.
Τα κεντρικά γραφεία της SARSILMAZ βρίσκονται στην Κωνσταντινούπολη, πολύ κοντά στην σκεπαστή αγορά.
Η Κωνσταντινούπολη είναι μια χαοτική πόλη με περίπου 17.000.000 κατοίκους. Δεν «κοιμάται» ποτέ και όλες τις ώρες της ημέρας, χιλιάδες άνθρωποι κυκλοφορούν στους δρόμους. Όσο για την κίνηση των αυτοκινήτων, λέμε εμείς ότι έχουμε πρόβλημα, όμως δεν έχουμε δει τα χειρότερα.
Κατά την διήμερη παραμονή μας είχαμε τη δυνατότητα να επισκεφθούμε κάποια από τα αξιοθέατα της πόλης. Η Αγιά Σοφιά ήταν η πρώτη στη λίστα μας.
Ίσως μια δεύτερη επίσκεψη σε κάποιο άλλο εργοστάσιο παραγωγής όπλων στην Τουρκία, μας δώσει πιο ολοκληρωμένη εικόνα για το ποιος είναι ο εσωτερικός ανταγωνισμός και σε ποιο επίπεδο βρίσκεται γενικότερα η κατασκευή όπλων.
Δεν γνωρίζω αν υπάρχουν άλλες τέτοιες μονάδες, καλύτερες ή χειρότερες, δεν ξέρω αν ο SARSILMAZ αποτελεί εξαίρεση ή πρότυπο για τα δεδομένα της Τουρκίας. Αυτό που ξέρω και είδα είναι, ότι λειτουργεί βάσει των ευρωπαϊκών προτύπων, έχει καλά μηχανήματα, μεγάλη παραγωγή και εξειδικευμένο προσωπικό.
Περισσότερες πληροφορίες για τα όπλα της SARSILMAZ που εισάγονται στην Ελλάδα, με την επωνυμία RECTΑ μπορείτε να πάρετε από την εταιρεία Δ. ΤΣΟΧΑΤΖΗΣ & ΣΙΑ ΟΕ στα τηλέφωνα: 210-4226213,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου