Τρίτη 25 Νοεμβρίου 2014

ΠΑΤΑΓΩΔΗΣ ΑΠΟΤΥΧΙΑ ΕΡΝΤΟΓΑΝ Η ΝΕΟ-ΟΘΩΜΑΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΑΟΖ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΕΤΑΒΑΛΕΙ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΠΑΡΙΑ


Η Εφημερίδα FREE SUNDAY δημοσίευσε στο τεύχος με αριθμό 300 της 22/11/2014 άρθρο της Βουλευτού Β’ Αθηνών της ΝΔ Παναγιώτας (Τάνιας) Ιακωβίδου με θέμα «ΠΑΤΑΓΩΔΗΣ ΑΠΟΤΥΧΙΑ ΕΡΝΤΟΓΑΝ. Η ΝΕΟ-ΟΘΩΜΑΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΑΟΖ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΕΤΑΒΑΛΕΙ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΠΑΡΙΑ». Το κείμενο του άρθρου έχει ως εξής:

 «Μέσα στο καινούριο γιγαντιαίο λευκό σεράι των 1.000 δωματίων, που είναι μεγαλύτερο από τα ανάκτορα του Μπάκιγχαμ, ο Τούρκος Πρόεδρος κ. Ερντογκάν σχεδιάζει την επέκταση της σφαίρας επιρροής και κυριαρχίας της χώρας του εις βάρος των γειτόνων της. Αντικειμενικός σκοπός της πολιτικής του είναι το νέο-οθωμανικό όραμα μιας αναδυόμενης παγκόσμιας δύναμης, η οποία είναι σε θέση να επιβάλει τη θέλησή της και τα συμφέροντά της εις βάρος άλλων ασθενέστερων κρατών.
Η πολιτική αυτή μέχρι πρόσφατα είχε πλήρη και παταγώδη αποτυχία. Ειδικά στα θέματα της Συρίας, των Κούρδων, του Ισραήλ, της Αιγύπτου και των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Κράτους, η τουρκική εξωτερική πολιτική βούλιαξε στα ρηχά.
Ως διέξοδο βρήκαν την πολύμηνη εισβολή του ερευνητικού σκάφους BARBAROS στα οικόπεδα της Κυπριακής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ), με συνοδεία πολεμικών σκαφών, ελπίζοντας να επαναληφθεί το σενάριο του MEA CULPA και της διακοπής των ερευνών της Κυπριακής Δημοκρατίας στην δική της ΑΟΖ από μεγάλες ξένες εταιρείες, εάν βεβαίως η Τουρκία δεν καταφέρει να αρπάξει μεγάλο μερίδιο από τους υδρογονάνθρακες της Κύπρου.
Ως δικαιολογία προβάλλονται τα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων στους υδρογονάνθρακες. Αλλά όπως έγραψε πρόσφατα σε άρθρο του ο Τουρκοκύπριος δημοσιογράφος κ. Σενέρ Λεβέντ, «Οι Ελληνοκύπριοι ποτέ δεν είπαν ότι η Κυπριακή Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη ανήκει μόνο στους ίδιους».
Στην Κύπρο υπάρχει μόνο ένα διεθνώς αναγνωρισμένο κράτος, η Κυπριακή Δημοκρατία. Στον Βορρά της νήσου υπάρχει ένα ψεύτικο κράτος, που το επέβαλε η Τουρκία με αιματηρή στρατιωτική εισβολή και το διατηρεί με την παρουσία περισσότερων στρατιωτών από όσους διαθέτει ολόκληρο το Ισλαμικό Κράτος που πολεμά στο Ιράκ και τη Συρία…
Χωρίς την παρουσία ξένων δυνάμεων οι Τουρκοκύπριοι έχουν τα ίδια συμφέροντα με τους Ελληνοκυπρίους, δηλαδή να είναι πολίτες ενός ενιαίου κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τα δικαιώματα του καθενός να είναι σεβαστά.
Ο πρώην διαπραγματευτής της Τουρκοκυπριακής πλευράς κ. Κουντρέτ Όζερσαϊ επισήμανε ότι η Τουρκία οφείλει να αλλάξει την σκληρή στάση της στο ζήτημα της Κυπριακής ΑΟΖ !!! Σήμερα όλη η διεθνής κοινότητα γνωρίζει ότι η Τουρκία καταπατά τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου.
Πουθενά στον κόσμο ο ορυκτός πλούτος μιας χώρας δεν διαμοιράζεται ισομερώς στους πολίτες, αλλά η νόμιμη κυβέρνηση αποφασίζει τον τρόπο και χρόνο της αξιοποίησης. Το να μην περιληφθεί το θέμα των υδρογονανθράκων στις διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό, είναι αναγκαίο, όσο η Τουρκία διατηρεί ισχυρά στρατεύματα στην Κύπρο και δεν σέβεται το ευρωπαϊκό κεκτημένο και το διεθνές δίκαιο.
Απορώ γιατί δεν γίνεται κατανοητό από την Τουρκική κυβέρνηση το αυτονόητο: Ότι το αδιέξοδο στις διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό δεν αφορά την Ελληνοκυπριακή πλευρά. Αφορά μόνο την Τουρκοκυπριακή πλευρά και την ίδια την Τουρκία. Βρίσκονται σε παγκόσμια απομόνωση, ενώ η μικρή Κυπριακή Δημοκρατία είναι σε θέση μόνη της να αποκλείσει το ευρωπαϊκό μέλλον της Τουρκίας.
Πράγματι, η Τουρκία αναδύεται σε αναθεωρητική περιφερειακή δύναμη της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, βασιζόμενη στην αύξηση του πληθυσμού της, στην οικονομική της ανάπτυξη και στους εκτεταμένους στρατιωτικούς της εξοπλισμούς. Κατά την κλασική γεωστρατηγική θεώρηση, ο μόνος τρόπος περιορισμού μιας αναδυόμενης περιφερειακής δύναμης, η οποία εκ των πραγμάτων απειλεί τα συμφέροντα των γειτονικών κρατών και ενοχλεί τις μεγάλες δυνάμεις, είναι η συνεργασία και ο συνασπισμός όλων των άλλων ως όρος διατήρησης της ισορροπίας των δυνάμεων και εξασφάλισης της σταθερότητας και της ειρήνης στην περιοχή.
Αυτό ήδη επιτυγχάνεται με την στενή συνεργασία της Κύπρου, της Ελλάδας και της Αιγύπτου από τη μια πλευρά, και της Κύπρου, της Ελλάδας και του Ισραήλ από την άλλη. Η Διακήρυξη του Καΐρου της 8ης Νοεμβρίου 2014 σηματοδοτεί την διαμόρφωση μιας αναγκαίας περιφερειακής συνεργασίας για την αντιμετώπιση του επιθετικού νέο-οθωμανισμού. Αυτή η συνεργασία Ελλάδος, Κύπρου και Αιγύπτου κινείται παράλληλα και με την ίδια σκοποθεσία της τριμερούς συνεργασίας Ελλάδος, Κύπρου και Ισραήλ.
Καμιά χώρα της περιοχής δεν αποκλείεται από το νέο σύστημα συνεργασίας στην Ανατολική Μεσόγειο, που αναμένεται να εξελιχθεί σταδιακά, ούτε η Τουρκία. Αλλά απαραίτητη προϋπόθεση είναι η αναγνώριση της κυριαρχίας της Κυπριακής Δημοκρατίας και ο σεβασμός του διεθνούς δικαίου και της Συνθήκης για το Δίκαιο της Θάλασσας.
Με σοφία από την πείρα του 1987 και του 1996, Ελλάδα και Κύπρος δεν συνέτειναν σε καμιά στρατιωτική κλιμάκωση και επέδειξαν απαράμιλλη ψυχραιμία. Ο χρόνος δεν κυλά υπέρ της Τουρκίας αλλά εναντίον της, διότι από όλες τις πλευρές περιβάλλεται από άλυτα προβλήματα που διαρκώς μεγαλώνουν και η αποτυχία της εξωτερικής της πολιτικής ωθεί την ηγεσία της γείτονος χώρας σε απαράδεκτες προκλήσεις που την εκθέτουν διεθνώς.
Η Τουρκία πρέπει να αναθεωρήσει την πολιτική της και να σταματήσει τις προκλήσεις και την πολιτική των κανονιοφόρων, διότι σε συνδυασμό με τη στάση της στο θέμα των τζιχαντιστών μπορεί να μεταβληθεί σε κράτος παρία (rogue state) του διεθνούς συστήματος.-
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου