Εξαγωγές όπλων της Ρωσίας

tags: Πολιτική, εξελίξεις, Ιρακ, Ρωσία, Άρθρα και σχόλια , Κόσμος , εξαγωγές όπλων

Ιλιά Κράμνικ

Φωτογραφία: RIA NOVOSTI

Η πιθανή υπογραφή μεγάλων οπλικών συμβάσεων ανάμεσα στη Ρωσία και το Ιράκ προκάλεσε ζωϊρό σχολιασμό στα ΜΜΕ και στο περιβάλλον των εμπειρογνωμόνων. Το ενδιαφέρον για την πιθανή επιστροφή της Ρωσίας στο Ιράκ μεγαλώνει ακόμα περισσότερο σε σχέση με το ότι αν γίνει πραγματικότητα, θα σταθεί η πρώτη περίπτωση επιστροφής στη συστημική αγορά ρωσικών όπλων χώρας, που θεωρείται πελάτης των ΗΠΑ.

Εν τω μεταξύ, οι πολιτικές αλλαγές στη Μέση Ανατολή μπορούν πραγματικά να ανοίξουν αρκετά ενδιαφέρουσες προοπτικές για τους κατασκευαστές στρατιωτικού εξοπλισμού της Ρωσίας.

Η πιθανή επιστροφή της Ρωσίας στην ιρακινή αγορά δεν είναι τόσο μη ρεαλιστική, όσο μπορεί να φανεί σε κάποιο. Στην περίοδο που πέρασε από την σχεδόν άμεση διακυβέρνηση του Ιράκ από τις ΗΠΑ έχουν πραγματοποιηθεί ορισμένες αλλαγές και η θέση ότι το Ιράκ είναι πελάτης των ΗΠΑ γίνεται σήμερα όλο και πιο αμφισβητούμενη, απ’ ό,τι ήταν 5-7 χρόνια πριν. Το κλειδί για την αγορά στη δοσμένη περίπτωση μπορεί να γίνει ακριβώς η επιμονή των ίδιων των ΗΠΑ στη συνεργασία τους με τις σουνιτικές μοναρχίες του Περσικού Κόλπου. Η ηγεσία δε του Ιράκ, που εκπροσωπεί σήμερα την σιιτική πλειοψηφία μπορεί να δει τη Ρωσία ως εναλλακτική λύση της συνεργασίας της με τις ΗΠΑ, οι οποίες επιβάλλουν πολυάριθμους πολιτικούς περιορισμούς. Σε σχέση με αυτό χρειάζεται να σημειωθεί ότι το παράδειγμα του Ιράκ μπορεί αποδειχθεί κολλητικό και για τις χώρες που έχουν βιώσει την λεγόμενη «Αραβική Άνοιξη» το 2010-2012. Στο κάτω-κάτω σε καμιά απ’ αυτές τις χώρες δεν έχει δημιουργηθεί αρκετά σταθερό φιλοδυτικό καθεστώς και η διάσπαση, που συνέβηκε στις σχέσεις τους με τς ΗΠΑ μπορεί να κάνει αυτά τα κράτη αγοραστές των ρωσικών όπλων.

Ταυτόχρονα, μάλλον δεν έχει κανένα νόημα και η απερίσκεπτα βιαστική σύναψη αμφιλεγόμενων συμφωνιών με τις νέες ισλαμικές θεοκρατίες. Πραγματικά, σε πολλές περιπτώσεις, τα συμφέροντά τους διαφέρουν από τα ρωσικά, χωρίς να μιλάμε για το γεγονός ότι πολλοί από τους εκπροσώπους των αντίστοιχων ισλαμικών κύκλων βλέπουν απροκάλυπτα εχθρό τους τη Ρωσία .

Όσον αφορά το Ιράκ, η συμμετοχή της Ρωσίας στον επανεξοπλισμό του Στρατού του συμπίπτει σε πολύ μεγάλο βαθμό με τα στρατηγικά συμφέροντα της Μόσχας. Σήμερα, η δεύτερη θέση στη λίστα των μεγαλύτερων εξαγωγέων είναι ένα από βασικότερα επιτεύγματα της Ρωσίας. Οι ολικές εξαγωγές των προϊόντων στρατιωτικού προορισμού και των υπηρεσιών, που ξεπέρασαν το περασμένο έτος τα 13 δισεκατομμύρια δολάρια, δείχνουν ότι η Ρωσία εξακολουθεί να διαθέτει πολύ σημαντικό επιστημονικό και βιομηχανικό δυναμικό, το οποίο της επιτρέπει να κατασκευάζει ανταγωνίσιμα όπλα, που ανταποκρίνονται στις σημερινές απαιτήσεις.

Ταυτόχρονα οι προοπτικές αυτών των εξαγωγών τίθενται συχνά υπό αμφισβήτηση. Η αύξηση των εξαγωγών και οι προοπτικές υπογραφής νέων συμβάσεων που έχουν η Μεγάλη Βρετανία, η Γαλλία και το Ισραήλ, η διείσδυση της Ιαπωνίας στην αγορά όπλων και ο επαναπροσανατολισμός των βασικών στο παρελθόν αγοραστών ρωσικών όπλων – της Ινδίας και της Κίνας στην εθνική παραγωγή και στην διαφοροποίηση των προμηθευτών – όλα αυτά προκαλούν το εξής ερώτημα: «Θα καταφέρει ή όχι η Ρωσία να διατηρήσει τη δεύτερη της θέση στον κόσμο;»