Τι μπορεί να πει κάποιος για την επίσκεψη μας την Μ. Τετάρτη, σε ένα από τα σπίτια του «Χαμόγελου του Παιδιού»; Για τις εικόνες; Για τα συναισθήματα; Και, κυρίως, για τα παιδιά; Αυτά τα πλάσματα που, μόνο και μόνο που τα βλέπεις, θέλεις να γίνεις λίγο ακόμα “καλύτερος άνθρωπος”.
Ένα χαμόγελο από αυτά τα παιδιά είναι η καλύτερη επιβράβευση για ότι κάνεις. Και σε αυτή μας την επίσκεψη, κάτι πρέπει να κάναμε καλά, γιατί όχι μόνο τα παιδιά, αλλά όσοι συμμετείχαμε, όλοι μας αποχαιρετιστήκαμε χαμογελαστοί με μία υπόσχεση. Να ξαναβρεθούμε σύντομα.
Αψογη η συνεργασία όλων, όχι μόνο στον τομέα της εκπαίδευσης αλλά και στον τομεα της προσφοράς
Ημέρες του Πάσχα, θελήσαμε να δώσουμε λίγη χαρά στο συνάνθρωπο μας προσφέροντας, κάτι από το υστέρημα μας. Και επιλέξουμε να προσφέρουμε σε παιδιά. Αυτός είναι και ένας από τους βασικούς ρόλους του Εφέδρου όπου οι προτεραιότητες αλλάζουν, και η προσφορά στον συνάνθρωπο, κατατάσσεται σπουδαιότερη, ιεραρχικά από την εκπαίδευση,- χωρίς αυτό βέβαια να αναιρεί και τις άλλες υποχρεώσεις. Έτσι, εκδηλώσαμε το ενδιαφέρον μας να επισκεφτούμε ένα από τα Σπίτια του Χαμόγελου του Παιδιού. Όποιος έχει επισκεφτεί ένα από αυτά τα σπίτια, καταλαβαίνει το γιατί. εάν πας μια φορά , «κολλάς». Είναι τα παιδιά, είναι οι εθελοντές, είναι η «αύρα». Είναι βέβαιο, πως αν πας μια φορά, θα ξαναπάς.
Χαμόγελα παντού και από όλους
Αυτό όμως που ήταν ακόμα πιο ευχάριστο ήταν το ενδιαφέρον, και η θετική ανταπόκριση από τις άλλες δύο ομάδες που μας συνόδευσαν σε αυτή μας την επίσκεψη. Τους Πεζοναύτες της Πρεσβείας των ΗΠΑ στην Αθήνα, και τους Πεζοναύτες μας από το 575 Τάγμα Πεζοναυτών.
Οι «δημιουργίες» των μικρών μας φίλων ξεκίνησαν αμέσως μόλις έπιασαν στα χέρια τους τα δώρα
Την Μ. Τετάρτη, δεν βρέθηκε απλά, ένας Σύλλογος Εφέδρων για μια αγαθοεργία αλλά ένα σύνολο πεζοναυτών, εφέδρων, και εν ενεργεία, από Ελλάδα και ΗΠΑ οι οποίοι φόρεσαν την καλύτερη τους εμφάνιση, και το πιο ωραίο τους χαμόγελο για να μοιράσουν δώρα στα παιδιά.
Και τα πρώτα δείγματα δουλειάς, δεν άργησαν να φανούν
Σίγουρα, κάτι τέτοιο δεν θα ήταν εφικτό εάν, πρώτα και πάνω από όλα δεν είχε δοθεί η έγκριση από το Γενικό Επιτελείο Στρατού, ή τις αρχές της Πρεσβείας των ΗΠΑ στην Αθήνα, αποδεικνύοντας με τον καλύτερο τρόπο την εμπιστοσύνη των Ενόπλων Δυνάμεων προς τις δράσεις του Συλλόγου μας.
Η υπερηφάνεια και η χαρά στα πρόσωπα όλων
Πως είναι όμως δυνατόν να πει κάποιος “όχι” σε μία τέτοια πρωτοβουλία, η οποία, πέραν του κοινωνικού της έργου, προβάλει με τον καλύτερο τρόπο, τη φιλία και τη συνεργασία των Πεζοναυτών όχι μόνο στο πεδίο των ασκήσεων, αλλά και σε δράσεις ανιδιοτελούς προσφοράς στους συνανθρώπους, ανεξαρτήτως εθνικότητας, χρώματος, και θρησκεύματος. Είναι συγκινητική η ταχύτητα με την οποία Ελληνικές και Ξένες Αρχές κινήθηκαν για να μας επιτρέψουν να παρουσιάσουμε αυτή την ωραία εικόνα, και τους ευχαριστούμε για αυτό.
Τίποτα πιο ωραίο από την επιβράβευση των μικρών μας φίλων
Και βέβαια, η τελευταία παράγραφος ανήκει αποκλειστικά στους συναδέλφους πεζοναύτες (εμείς τους αποκαλούμε «αδελφούς») τους οποίους θέλουμε να ευχαριστήσουμε μέσα από την καρδιά μας. Για τους μεν από τις ΗΠΑ, είναι γνωστή η ευαισθησία τους σε κάθε φιλανθρωπία, και όχι μόνο. Αποτελούν χαρακτηριστικό παράδειγμα, του τί σημαίνει μια «αδελφότητα» πεζοναυτών η οποία υπερβαίνει τα σύνορα των Κρατών. Και τέλος, για τους Έλληνες συναδέλφους τους λεβέντες από το 575 Τάγμα Πεζοναυτών το «ευχαριστώ» είναι πολύ λίγο. Γιατί, και αυτοί όχι μόνον μας τίμησαν με την παρουσία τους, αλλά η ανταπόκριση τους από τον Διοικητή τους και τα στελέχη που ήρθαν ήταν συγκινητική. Όσο συγκινητικά ήταν και τα λόγια τους για το Σύλλογο μας καθώς και η προθυμία τους να ξαναβρεθούν δίπλα μας και σε άλλες εκδηλώσεις αγάπης και βοήθειας προς το συνάνθρωπο. Σε όλους τους αδερφούς πεζοναύτες που ήταν μαζί μας,
Σας Ευχαριστούμε…. Μένουμε ”πάντα πιστοί”, γιατί “χρειάζεται θάρρος και όλα θα είναι καλύτερα αύριο”
Αναμνηστική Φωτογραφία μετά το τέλος της επίσκεψης μας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου