Σαν σήμερα στη Δράκεια Πηλίου:
Το αίμα των εκτελεσμένων έβαψε κόκκινο το ρέμα του χωριού
Στις 18 Δεκεμβρίου 1943 τα Γερμανικά στρατεύματα Κατοχής εκτελούν 118 κατοίκους της Δράκειας. Από τις 350 οικίες του χωριού καταστράφηκαν οι 58. Μόλις πέντε ημέρες μετά το ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων, οι Γερμανοί κατακτητές έδειξαν πάλι το απάνθρωπο πρόσωπό τους, αυτή τη φορά στο Πήλιο. 17 Δεκεμβρίου 1943. Μια γερμανική περίπολος μοτοσικλετιστών κινούνταν στην περιοχή της Αλικόπετρας, κοντά στο χωριό Δράκεια. Κρυμμένοι Έλληνες αντάρτες, πυροβόλησαν εναντίον τους, σκοτώνοντας δύο στρατιώτες. Ένας άλλος, τραυματισμένος, κατάφερε να διαφύγει προς την Πορταριά και ενημέρωσε τη γερμανική διοίκηση για το «χτύπημα» των αντιστασιακών. Την ίδια μέρα το απόγευμα, ακούστηκαν πυροβολισμοί στα Χάνια Πηλίου. Οι αντιστασιακοί πίστεψαν ότι επρόκειτο για γυμνάσια των Γερμανών και καθησύχαζαν τους χωριανούς. Οι κατακτητές, όμως, κινούνταν προς τη Δράκεια, αποφασισμένοι να πάρουν εκδίκηση. Όταν έφτασαν, εισέβαλαν στο χωριό από τρία διαφορετικά σημεία.
Όσους άνδρες έβλεπαν στο δρόμο, τους αιχμαλώτιζαν. Η συγκέντρωση των αμάχων έγινε, αρχικά, στα καφενεία της κάτω πλατείας και κατόπιν στο κεντρικό καφενείο της Δράκειας. Οι ναζί μπήκαν στα σπίτια και άρπαξαν τους άνδρες από τις οικογένειες. Από το «μάζεμα» δεν γλίτωσαν ούτε 15χρονοι νέοι, αλλά και έμποροι, που είχαν περπατήσει ως το χωριό, για να πουλήσουν τα προϊόντα τους. Οι αιχμάλωτοι έμειναν αμίλητοι και ακίνητοι όλη τη νύχτα, όσο οι Γερμανοί απολάμβαναν ζεστά ροφήματα. Έβαλαν πολυβόλα πάνω στα τραπέζια και μ’ αυτά απειλούσαν τους κατοίκους, που είχαν φυλακίσει, ώστε να αποτρέψουν κάθε απόπειρα αντίδρασης. 18 Δεκεμβρίου. Οι ναζί διέταξαν τους ανήλικους να επιστρέψουν σπίτια τους. Αμέσως μετά, έβγαλαν έξω από το καφενείο πέντε χωρικούς. Τους οδήγησαν στο ρέμα και τους έβαλαν πάνω σε ένα πεζούλι. Από πίσω τους στήθηκαν οι στρατιώτες και τους σκότωναν ένα-έναν, με μια σφαίρα στο πίσω μέρος του κεφαλιού. Μετά, έφεραν τους επόμενους πέντε από το καφενείο. Η διαδικασία κράτησε μέχρι και το μεσημέρι. Όταν οι δολοφόνοι αποχώρησαν, άφησαν πίσω τους 118 θύματα, το αίμα των οποίων είχε «κοκκινίσει» το νερό στο ρέμα. Γυναίκες και παιδιά ξεχύθηκαν στη Δράκεια, ψάχνοντας τα αγαπημένα τους πρόσωπα. Μάζευαν τα πτώματα και τα μετέφεραν στο προαύλιο της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου. Στο μικρό χώρο της εκκλησίας, τα πτώματα των άμαχων χωρικών στοιβάζονταν σε τρεις σειρές, η μια πάνω στην άλλη. Η Δράκεια αποτελεί ένα από τα μαρτυρικά χωριά της Ελλάδας, όπου γράφτηκε μια από τις μεγαλύτερες θηριωδίες των ναζί…
80 χρόνια μετά αποκαλύπτεται ποιος έδωσε εντολή για τη σφαγή των Δρακειωτών το ΄43
Η αγριότητα των Γερμανών κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου έχει χαραχτεί βαθιά στα χώματα της Μαγνησίας, στις οικογένειες που έχασαν τους δικούς ανθρώπους αλλά και στην ιστορία. Η Δράκεια, το μαρτυρικό χωριό του Πηλίου έχασε σε μία ημέρα 115 ανθρώπους, που βίαια δολοφονήθηκαν από τους Γερμανούς το 1943. Μέχρι σήμερα κανείς δεν ήξερε ποιος ήταν ο ιθύνων νους, ο άνθρωπος που έδωσε την εντολή να δολοφονηθούν όλες αυτές οι ψυχές. 80 χρόνια μετά όμως, ο κ. Χαράλαμπος Αλεξάνδρου, πρόεδρος του Κέντρου Ιστορίας και Πολιτισμού Κερασιάς (Κ.Ι.ΠΟ.ΚΕ.) μετά από ενδελεχή έρευνα αποκάλυψε το όνομα αυτού που ευθύνεται για το μαρτύριο των Δρακειωτών.
Ο κ. Αλεξάνδρου μίλησε πριν ένα χρόνο στο Ράδιο ΕΝΑ και στον Ηλία Κουτσερή για την εξέλιξη αυτή κάνοντας μίας αναδρομή στο παρελθόν και αναδεικνύοντας όλα όσα θα έπρεπε, αλλά πολλοί δεν γνωρίζουμε.
«Μετά από 80 χρόνια και μετά από εκτεταμένες έρευνες έρχονται εξαιρετικές πληροφορίες που αφορούν την περίοδο της κατοχής και της αντίστασης στον Ν. Μαγνησίας, συγκεκριμένα το 1943 και το 1944. Μεταξύ άλλων έρχονται στο φως τα ονόματα των υπευθύνων για τη σφαγή της Δράκειας», είπε χαρακτηριστικά ο κ. Αλεξάνδρου για τα νέα δεδομένα των ερευνών του.
Η παρουσία των Γερμανών στη Μαγνησία και φρικαλέα Μεραρχία
Ο κ. Αλεξάνδρου εξιστόρησε τα σημαντικά αυτά γεγονότα για την περιοχή μας αναφέροντας ότι ο Νομός Μαγνησίας ήταν στη δικαιοδοσία των Ιταλών μέχρι τη συνθηκολόγηση 8 Σεπτεμβρίου 1943, στη Θεσσαλία όπως και τη Μαγνησία ήταν εγκατεστημένη η Μεραρχία Πινερόλο. Με τη συνθηκολόγηση της Ιταλίας, οι Γερμανοί γνωρίζοντας και υποψιαζόμενοι ότι κάποια στιγμή οι Ιταλοί θα συνθηκολογήσουν ξεκίνησαν να στέλνουν μία Μεραρχία η οποία προήλθε από την Σοβιετική Ένωση, εγκαταστάθηκε και αναδιοργανώθηκε στην Πολωνία και μετά έφτασε στη Θεσσαλία. Το πλήρες όνομά της ήταν 4η Τεθωρακισμένη Μεραρχία των SS- Αστυνομία. Αστυνομία, γιατί οι άνδρες της προέρχονταν από την αστυνομία τάξεων που μετά, λόγω της ανάγκης του πολέμου, μεταβιβάστηκαν στα μάχιμα SS.
Στην ουσία η 4η Μεραρχία δεν ήταν τεθωρακισμένη, αλλά ήταν μηχανοκίνητη μεραρχία των SS, μια εμπειροπόλεμη μεραρχία, που την τοποθετήσανε οι Γερμανοί στη Θεσσαλία για να μπορεί να μετακινείται όπου έκριναν ότι έχουν πρόβλημα. Η εν λόγω μεραρχία εκτός από τη Θεσσαλία έδρασε στη βόρεια Ελλάδα και στη Στ. Ελλάδα, πραγματοποιώντας τα πιο στυγερά εγκλήματα στην Ελλάδα από τα SS και από τη Whermacht πανευρωπαϊκά.
Το έγκλημα στη Δράκεια
«Δυστυχώς δεν έχει καταγραφεί ακόμη πλήρως η δράση της Μεραρχίας στη χώρα μας και στη Μαγνησία σχεδόν καθόλου και θα έρθουν στο φως της δημοσιότητας εγκλήματα που πραγματοποίησε στον νομό», επεσήμανε ο κ. Αλεξάνδρου.
Τον Σεπτέμβριο, όπως μεταφέρει ο πρόεδρος του Κ.Ι.ΠΟ.ΚΕ. ήρθαν οι πρώτες μονάδες της Μεραρχίας στον Βόλο, προερχόμενες από τη Λάρισα. Οι δυνάμεις αυτές παρέμειναν μέχρι τέλη Νοεμβρίου – αρχές Δεκεμβρίου και σε αυτό το διάστημα πραγματοποίησαν το πρώτο μεγάλο έγκλημα στις Μηλιές στις 4 Οκτωβρίου 1943. Οι μονάδες αυτές έφυγαν, μετακινήθηκαν στο Αμύνταιο και στην Κοζάνη κι ήρθε στον Βόλο και εγκαθίσταται το μεγαλύτερο μέρος του 8ου Συντάγματος της 4ης Μεραρχίας.
Αμέσως με την άφιξή του πραγματοποίησε το έγκλημα στη Δράκεια, την εκτέλεση 115 αμάχων, 109 ανδρών από το χωριό και 6 επισκεπτών από άλλα χωριά της περιοχής.
«Ως αφορμή δόθηκε μία επιχείρηση που έγινε την ίδια ημέρα 17 Δεκεμβρίου στην περιοχή Αλυκόπετρα στην Πορταριά με επικεφαλής τον Θωμάς Καψάλης από την Τσαριτσάνη Λαρίσης. Στην επιχείρηση αυτή σκοτώθηκαν μάλλον 1-2 Γερμανοί και δόθηκε η αφορμή να εισέλθει στη Δράκεια από την Αλυκόπετρα το σούρουπο μία φάλαγγα, η οποία όλη τη νύχτα συλλάμβανε χωρικούς από τη Δράκεια, τους τοποθέτησε στο κεντρικό καφενείο και το πρωί σταδιακά τους εκτέλεσαν πλησίον της εκκλησίας. Το έγκλημα ήταν στυγερό γιατί τους εκτέλεσε εν ψυχρώ ο επικεφαλής της μονάδας αυτής. Μέχρι τώρα δεν γνωρίζαμε ποιος ήταν ο εντολέας αυτής της σφαγής. Τώρα γνωρίζουμε και ήταν ο Διοικητής του 8ου Συντάγματος που έδρευε στον Βόλο, Αντισυνταγματάρχης Χέλμουντ Ντέρνερ».
Ποιος ήταν ο Χέλμουντ Ντέρνερ
Σύμφωνα με τον κ. Αλεξάνδρου ο Χέλμουντ Νέρνερ, Διοικητής του 8ου Συντάγματος διέμενε στον Βόλο, στο σπίτι του ιατρού Τριχόπουλου, που το είχαν επιτάξει οι Γερμανοί. «Αφού ξέρουμε τον Διοικητή του Συντάγματος, πολλοί θα έλεγαν ότι αυτός θα ήταν και ο εντολέας του φονικού στη Δράκεια, όμως η αποκάλυψή του δεν ήταν κάτι απλό, γιατί οι μονάδες αυτές μετακινούνταν συνέχεια, συχνά άλλαζαν και την ονομασία τους. Το 8ο Σύνταγμα λίγο καιρό πριν ονομάζονταν 2ο Σύνταγμα ήταν σε συνεχή μετακίνηση και δεν ξέραμε ποιος ήταν εκείνη τη στιγμή ο επικεφαλής του 8ου Συντάγματος στον Βόλο και κατόπιν ενδελεχούς μελέτης διαπιστώσαμε ότι ήταν ο Ντέρνερ. Αυτός έδωσε εντολή, ένας από τους καλύτερους αξιωματικούς, σύμφωνα με τα δεδομένα των SS της 4ης Μεραρχίας. Ο Ντέρνερ σκοτώθηκε στην πολιορκία της Βουδαπέστης στις 11 Φεβρουαρίου 1945. Αυτή η Μεραρχία αποχώρησε από την Ελλάδα αρχές Σεπτεμβρίου 1944 για να μπορέσει να βοηθήσει στην αναχαίτιση του κόκκινου στρατού που προσελάβανε προς την Ευρώπη. Δύο ημέρες πριν πέσει η Βουδαπέστη, σκοτώθηκε», είπε χαρακτηριστικά ο κ. Αλεξάνδρου φέροντας στο φως το όνομα του υπαίτιου για την μεγάλη θηριωδία στη Δράκεια του Πηλίου.
Απόδοση ραδιοφωνικής συνέντευξης: Δήμητρα Παλαιοδημοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου