Μετά την έκδοση του Προεδρικού Διατάγματος υπ’ αριθ. 1/14-1- 2025, η 6η Απριλίου αναγνωρίζεται πλέον ως ημέρα Πανελλήνιας μνήμης.
Είναι η ημέρα που οι Θράκες, όπου κι αν βρίσκονται, μπορούν να αποτίνουν επίσημα φόρο τιμής στους προγόνους τους, διατηρώντας ζωντανή την ιστορική μνήμη και την πολιτιστική τους ταυτότητα.
Η εκδήλωση στον Βόλο περιλάμβανε στις 11:30 το πρωί, Δοξολογία στον Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Νικολάου Βόλου. Μετά το τέλος της Δοξολογίας και μέσα στον Ιερό Ναό, ακολούθησε ομιλία για τη Γενοκτονία και στις 12 το μεσημέρι έγινε Επιμνημόσυνη Δέηση και κατάθεση στεφάνων στο Μνημείο των Ηρώων, στην παραλία του Βόλου από ανώτατες Πολιτικές, Στρατιωτικές Αρχές, Θρακικών Σωματείων και Πολιτιστικών Συλλόγων που ήρθαν να τιμήσουν την επέτειο.
Από το ΣΕΑΝ Μαγνησίας στην εκδήλωση παρέστησαν ο Αντιπρόεδρος κ. Βασίλης Σιαφάκας και ο Γεν. Γραμματέας κ. Βασίλης Νικολάου ο οποίος και κατέθεσε στεφάνι στο Ηρώο.
Για πρώτη φορά τιμήθηκε φέτος επίσημα, με μεγαλοπρέπεια και περηφάνια η 6η Απριλίου 1914, η επέτειος του Μαύρου Πάσχα των Θρακών με δοξολογία στον Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Νικολάου Βόλου και με κατάθεση στεφάνων στον Ηρώο στην παραλία.
Με το τέλος της δοξολογίας και μέσα στον Ιερό Ναό, ακολούθησε
ομιλία από τον Πρόεδρο του Συλλόγου.
Σήμερα μνημονεύουμε τους Θρακιώτες προγόνους μας που χάθηκαν από το 1878 μέχρι και το 1922, και μόλις πριν λίγους μήνες αναγνωρίστηκε από την Πολιτεία η Γενοκτονία του Θρακικού Ελληνισμού. Ας δούμε λιγάκι τα ιστορικά γεγονότα.
Ο όρος Γενοκτονία (genocide), που προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις γένος και κτείνω που θα πει φονεύω, καθιερώθηκε από τον Ο.Η.Ε. το 1948.
Σύμφωνα λοιπόν με τον Ο.Η.Ε., πράξεις που γίνονται με πρόθεση την ολική ή μερική εξόντωση οποιασδήποτε εθνικής, εθνολογικής, φυλετικής ή θρησκευτικής ομάδας, αποτελούν γενοκτονία και τιμωρούνται από το Διεθνές Δίκαιο.
Τέτοιες πράξεις θεωρούνται ο φόνος, η πρόκληση σοβαρής σωματικής ή πνευματικής βλάβης, η εσκεμμένη επιβολή συνθηκών ζωής, που αποσκοπούν σε μερική ή ολική καταστροφή, η υποχρεωτική ή βίαιη μετακίνηση πληθυσμών, η απαγωγή παιδιών ή η παρεμπόδιση και αποτροπή γεννήσεων.
Τι από τα παραπάνω έχει συμβεί στη Θράκη, που να δικαιολογεί την άποψη ότι έχει συντελεστεί γενοκτονία; Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ΟΛΑ τα παραπάνω. Φόνοι, σωματικές βλάβες, εξορίες και εκτοπισμοί, βιασμοί γυναικών και θανατώσεις νηπίων, βίαιο παιδομάζωμα και κάθε είδους θηριωδία, συνθέτουν τις πράξεις των θυτών, με αποτέλεσμα τον αφανισμό εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων της Θράκης.
Το έγκλημα της Γενοκτονίας του Ελληνισμού της Ανατολής (Πόντου, Μ. Ασίας, Θράκης) αποκαλύπτουν και ομολογούν ακόμη και σύγχρονοι Τούρκοι ιστορικοί συγγραφείς, όπως ο Φονάτ Ντουντάρ, που μελετά, με πάθος και καθάριο βλέμμα, τα πρόσφατα αποχαρακτηρισθέντα Τουρκικά Αρχεία της εποχής εκείνης.
Όλα τα παραπάνω εγκλήματα συντελέστηκαν διαχρονικά, κυρίως από τους Οθωμανούς κατακτητές αλλά και από τους Βουλγάρους, που πάντοτε εποφθαλμιούσαν την Μακεδονία και τη Θράκη μας. Και συντελέστηκαν οργανωμένα, με αποφάσεις των τότε αρχών, έχοντας ως βασικό στόχο την εξόντωση των ελληνικών και χριστιανικών πληθυσμών της Ανατολής, στο πλαίσιο της δημιουργίας ενός «καθαρού» τουρκικού κράτους.
«Η εξόντωση των χριστιανών της Τουρκίας ήταν μια οργανωμένη σφαγή, η οποία έγινε σε μεγάλη κλίμακα και διαπράχθηκε πολύ πριν την αποβίβαση των Ελληνικών στρατευμάτων στη Σμύρνη. Την είχαμε δει να διενεργείται την εποχή του σουλτάνου Αβδούλ Χαμίτ του «σφαγέα», την είχαμε παρακολουθήσει καλύτερα οργανωμένη από τους Νεότουρκους Ταλαάτ και Εμβέρ.
Θα την συναντήσουμε συντελούμενη ξανά μέχρι τη φρίκη της ολοκλήρωσης από τον Μουσταφά Κεμάλ».
Οι θηριωδίες στο χώρο της Θράκης ξεκίνησαν ουσιαστικά με την υπογραφή της συνθήκης του Αγίου Στεφάνου που υπογράφεται στις 3-3-1878, μεταξύ της Ρωσικής και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Με αυτήν κλείνουν και επίσημα τα θέματα που είχαν ανακύψει με το τέλος του ρωσοτουρκικού πολέμου. Δημιουργείται η αυτόνομη ηγεμονία της Βουλγαρίας όπου περιλαμβάνεται τη σημερινή Βουλγαρία, τμήμα της Ανατολικής Θράκης και την περιοχή της Ξάνθης.
Έτσι οδηγούμαστε στο πρώτο κύμα διωγμών και σφαγών του Θρακικού Ελληνισμού στην Ανατολική Ρωμυλία (Β. Θράκη) από τους Βουλγάρους. Το 1906 η Αγχίαλος αφανίστηκε ολοσχερώς, η Βάρνα (1/7/1906), η Φιλιππούπολη (16/7/1906), ο Πύργος (16/7/1906) και η Στενήμαχος (23/7/1906) είναι στον κατάλογο των μαρτυρικών Ελληνικών πόλεων της Θράκης, που έζησαν τον εφιάλτη του αφανισμού από τους Βουλγάρους.
Ακολούθησε η γενοκτονική συμπεριφορά των Νεότουρκων με σχέδιο σατανικά καταρτισμένο και μελετημένο στο συνέδριό τους στη Θεσσαλονίκη το 1911. Στοχεύουν στη βίαιη αφομοίωση των μειονοτήτων, με την χρήση κρατικών παρεμβατικών μέσων. Απώτερος σκοπός τους, η δημιουργία ενός μονοεθνικού κράτους. Τα προνόμια των κοινοτήτων αίρονται και επιβάλλεται υποχρεωτική στράτευση
Η ευκαιρία δόθηκε με την έναρξη των Βαλκανικών Πολέμων και συντελέστηκε ο πρώτος βίαιος μεγάλος διωγμός. . Στο γενικότερο πλαίσιο της περιόδου που επικράτησε να ονομάζεται πρώτος διωγμός για να ξεχωρίζει από τον οριστικό ξεριζωμό των Θρακών από τις εστίες τους, που ολοκληρώθηκε το 1922, ένα κλίμα τρόμου εξαπλώνεται στην περιοχή της Ανατολικής Θράκης.
Από την άνοιξη του 1914 επιχειρείται η μείωση και εκδίωξη του ελληνικού πληθυσμού της περιοχής, μέσα από νυχτερινές εξαφανίσεις ιερέων, δασκάλων και δημογερόντων, στρατολόγηση του ανδρικού πληθυσμού από 18 ως 45 ετών και 96.000
άνθρωποι οδηγήθηκαν σε καταναγκαστικά έργα, στα περίφημα τάγματα εργασίας τα γνωστά: αμελέ ταμπουρού στα βάθη της Μικρασίας, με πορείες και εργασία μέχρι θανάτου και άλλοι στην πρώτη γραμμή του Τσανάκαλε΄
Εκφοβισμοί σφαγές, δολοφονίες, βιασμοί γυναικών, αρπαγές περιουσιών, επιτάξεις σχολείων και λοιπών κτιρίων των ελληνικών κοινοτήτων, αποκλεισμό των Ελλήνων εμπόρων, βίαιους εξισλαμισμούς και αρπαγές ορφανών παιδιών έγιναν καθημερινό φαινόμενο.
Χιλιάδες τρομοκρατημένοι Θράκες, κυρίως γυναικόπαιδα, αφού οι άνδρες είχαν στρατευτεί, εγκατέλειπαν τα σπίτια τους. Οι διωγμοί εντάθηκαν τις ημέρες του Πάσχα και ανήμερα της μεγάλης γιορτής της Χριστιανοσύνης που έκτοτε αποκαλείται Μαύρο Πάσχα όπως επικράτησε να ονομάζεται 6η Απριλίου του 1914, χιλιάδες Έλληνες διαφόρων περιοχών της Ανατολικής Θράκης συγκεντρώθηκαν σε Ραιδεστό και Ηράκλεια, ώστε να αναχωρήσουν προς τις ελεύθερες περιοχές της Ελλάδας. Κορυφώθηκαν έτσι οι θηριωδίες και οι διωγμοί σε βάρος του Θρακικού Ελληνισμού, που στοίχησαν τη ζωή σε 250.000-300.000 Θράκες και στο 7ο Παγκόσμιο Συνέδριό των Θρακών καθιέρωσαν την 6η Απριλίου ως ημέρα μνήμης της γενοκτονίας των Θρακών.
Στα γραπτά ντοκουμέντα της γενοκτονίας ανήκει και η Μαύρη Βίβλος Διωγμών και Μαρτυρίων, που εκδόθηκε το 1919 από το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κων/πόλεως και περιλαμβάνει τις αναφορές των κατά τόπους μητροπολιτών και δίνει το μέγεθος της τραγωδίας και των διώξεων.
Οι Έλληνες της Θράκης υπέστησαν τα πάνδεινα από τις επιδρομές κυρίως Βουλγάρων και Τούρκων. Σφαγιάστηκαν, ατιμάσθηκαν, εξισλαμίσθηκαν, εξαναγκάστηκαν ν’ αλλάξουν τη γλώσσα τους, έχασαν τα παιδιά τους στο παιδομάζωμα, ξεριζώθηκαν και στο τέλος ανταλλάχθηκαν σαν αμνοερίφια μετά το 1922.
Βάσει εκτιμήσεων της ιστορικής έρευνας ο αριθμός των απωλειών σε ψυχές του Ελληνισμού την περίοδο 1914-1922 κυμαίνεται από 800.000 έως 1.200.000. ενώ το γενικό σύνολο του εξοντωθέντος Χριστιανικού πληθυσμού, ΄Έλληνες, Αρμένιοι και Ασσύριοι ξεπερνά τα
3.5 εκατομμύρια ψυχές.
Καλούμε όλους, Πολιτεία, φορείς, σωματεία, μεμονωμένα άτομα να επαγρυπνούν, να νοιάζονται, να δρουν, να τολμούν και να αγωνίζονται για τα δίκαια της Θράκης μας, που είναι δίκαια της Πατρίδας μας.
Στη Θράκη έλαχε το δραματικό «προνόμιο» της μακρότερης σε διάρκεια Τουρκικής κατοχής.
Με απόφαση της Βουλής των Ελλήνων, καθιερώνεται από φέτος, η 6 Απριλίου ως Ημέρα Θρακικού Ελληνισμού, θέλοντας με αυτό τον τρόπο η Πολιτεία, να τιμήσει και να αναγνωρίσει τα δεινά των Θρακιωτών και τους αγώνες τους να παραμείνουν Έλληνες.
Η Πολιτεία με καθυστέρηση ετών, αποκατάστησε μια αδικία, δεν πειράζει κάλιο αργά παρά ποτέ που λέει κι ο σοφός λαός.
Τιμούμε, μνημονεύουμε, θυμούμαστε και μαθαίνουμε σε όλους τους νέους για αυτούς που υπέφεραν τα πάνδεινα για την Πατρίδα.
Παιδιά εμείς, εγγόνια και δισέγγοννα προσφύγων ας μην ξεχνάμε τον πόνο, τους καημούς και τα ανεκπλήρωτα όνειρα των προγόνων μας.
Το οφείλουμε άλλωστε σε όλους αυτούς που θάφτηκαν χωρίς παπά και ψάλτη.
ΑΙΩΝΙΑ ΤΟΥΣ Η ΜΝΗΜΗ – ΑΘΑΝΑΤΟΙ
Τίμησαν με την παρουσία τους: η Αντιπεριφερειάρχης Ν. Μαγνησίας κα Άννα Μαρία Παπαδημητρίου σαν οικοδέσποινα της εκδήλωσης, η Αντιδήμαρχος Πολιτισμού κα Αντωνοπούλου Έλενα, η πρώην Υπουργός κα Ζέτα Μακρή, η πρώην Υπουργός κα Χρυσοβελώνη, ο πρώην Αντιδήμαρχος Απόστολος Νάσιος, εκπρόσωποι κομμάτων και Στρατιωτικών Αρχών, πλήθος Πολιτιστικών Συλλόγων, μέλη μας και πλήθος κόσμου.
Ήταν η 1η φορά… Είμαστε χαρούμενοι για την άψογη έκβαση της εκδήλωσης και ελπίζουμε σε μια πολύ καλή συνέχεια κάθε χρόνο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου